Kerstmis…

eindelijk een rustige kerst...

Tja, en dan is het Kerstmis. Hond Max heeft zich teruggetrokken onder de kerstboom en slaapt de slaap der onschuldigen. Hij komt alleen zijn mand uit wanneer hij geritsel van papier hoort. Dat geluid kan duiden op het uitpakken van etenswaar en misschien valt er nu wel een stukje van het een of andere lekkers te verschalken. Zo niet, dan ook goed. De hond slentert terug naar zijn mand en rolt zich behaaglijk op. Vanochtend tijdens de wandeling werd hij door en door nat, hij houdt het voor gezien vandaag.

Ons kerstdiner vindt, tegen de gewoonte in, dit jaar plaats in kleine kring. En of je er vandaag verder nog van hoort valt maar te bezien, we stellen het beschrijven uit tot morgen. Het is miezerweer, nat en koud. Maar de verwarming loeit, de kaarsjes flakkeren en het licht is gedempt. Het Monteverdi Choir laat Bachs “Jauchzet, frohlocket” schallen. Het appeleert allemaal aan onze romantische inslag.

Wij keutelen wat door het huis, het duurt nog even voordat de eerste gasten komen. We schenken onszelf een mooi glas armagnac in en pakken ieder een boek. Ik ga ermee aan tafel zitten, Ellen verkiest de bank. We hebben nog even…

We wensen je een fijn Kerstfeest lezer!

© paul

Altijd Feest!

kerst 011

Denise Harskamp stuurde ons een recensie-exemplaar van haar boek “Altijd Feest!”. Voorin schreef ze een opdracht: “Ga feestend door het leven en geniet van alles wat leuk en lekker is!”. Denise Harskamp is gastronoom/sommelier en organiseert al jaren themafeesten en -diners met haar bedrijf Villa Pippi.. Ze besloot haar ervaringen in een boek te verwerken. Een bijzonder geslaagd boek moet ik zeggen!

Aan de hand van zeven thema’s heeft ze zeven feesten compleet uitgewerkt. Ieder thema begint met een verhaal over het thema en suggesties voor een feest dat erbij gevierd zou kunnen worden. Zo is er een “Rozendiner”, voor een bruiloft, verloving of romantisch etentje. “La Dolce Vita”, een Italiaans getint feest om de zomer te vieren, of “Prinses op de Erwt”, met ideeën om Kerst in vorstelijke stijl te beleven.

De zeven thema’s zijn mooi overzichtelijk uitgewerkt. De aanpak van de feesten is voor huis-tuin-en-keuken-gebruik soms wel erg groots, maar er staan zoveel tips en ideeën in dat je met de aanwijzingen en suggesties ook een feest in huiselijke kring tot iets heel speciaals kunt maken. Denise adviseert telkens eerst een thema vast te stellen en daarbij een verhaal te zoeken als inspiratiebron. De sprookjes van Andersen zijn bijvoorbeeld de bron voor het “Prinses op de Erwt”- Kerstfeest.

Als het thema vastligt kom je bij het hoofdstuk “Zo ga je te werk”. Daarin wordt beschreven hoe je alle accessoires die bij het thema passen kunt zoeken. Adviezen over het te gebruiken serviesgoed, glaswerk, tafellinnen, de aankleding van de feestruimte, decoratiematerialen en natuurlijk ook de kleding van de gastheer, gastvrouw en de gasten.

Onder het kopje “Styling” vind je adviezen over het omtoveren van de ruimte, hoe de tafels te dekken en een rolverdeling te organiseren. Dan volgt een handige Checklist, de Menukaart mét wijnadviezen en uiteindelijk de Recepten.

De recepten zijn duidelijk; een goede ingrediëntelijst, een lijstje met overige benodigdheden en een goed beschreven bereidingswijze. Er kan niets fout gaan.

Het boek is geschreven in een aangename vlotte stijl en prachtig vormgegeven door grafisch ontwerpster Laura Jansen. Ook al ben je niet van plan precies de beschreven thema’s te volgen, kun je uit dit boek inspiratie putten en tips verzamelen voor een heel bijzonder feest! Ik heb genoten van het boek en zal er beslist nog wat mooie ideeën uit gebruiken.

  • “Altijd Feest!”, Denise Harskamp. € 24,95
  • Illustraties en vormgeving Laura Jansen.
  • 2008 Uitgevrij Terra Lannoo B.V.
  • ISBN 978 90 5897 799 1

© ellen.

Spaghetti met Bolognesesaus…

spaghetti

U komt met honderden tegelijk op dit weblog, u zoekt een recept en vindt hele verhalen. Tja, zo gaat dat hier. Wij schrijven niet alleen Kerstrecepten maar proberen vooral ook onze dagelijkse maaltijd te beschrijven. Vaak compleet met productinformatie. Soms zijn we zo enthousiast over iets dat we er echt over moeten schrijven. Soms stemmen producten ons zo droevig dat we er ook iets over schrijven. U moet er maar een beetje aan wennen. Wij doen ons best om in ieder geval zo eerlijk mogelijk te schrijven over ‘Eten en Drinken’. Ons idee is ook dat je vaak meer geniet van een simpele, met liefde klaargemaakte, stoofpot samen met goede vrienden, dan van een chique driestrerrenmaaltijd in een opgedrongen gezelschap.

Kerst is altijd iets aparts. We willen iets moois, iets extra lekkers, op tafel, een mooie fles wijn erbij. Ik hoop dat u op dit weblog kunt vinden wat u zocht. Ik hoop ook dat u zich kunt vinden in onze algemene stelregel over eten en drinken ; Koop de beste, eenvoudige seizoensproducten, zo dicht mogelijk uit uw buurt, liefst biologisch. Dat spaart in ieder geval het millieu (foodmiles) en meestal uiteindelijk ook uw portemonee

Ik zal de komende dagen nog een aantal Kersttip en -recepten proberen te beschrijven maar vandaag gewoon ons gewone eten van alledag; spaghetti Bolognese, simpel, maar voor een met zorg klaargemaakt bordje spaghetti mogen ze mij midden in de nacht wakker maken!

Er zijn honderden recepten voor spaghetti Bolognese maar er zijn een aantal producten die deze maaltijd tot een succes maken; Goede pasta, mooi gehakt, een superui, wat knoflook, de beste zongerijpte tomaten, geduld, liefde en tijd.

Over die pasta eerst maar eens; de beste pasta is gemaakt van harde tarwe. Vraagt dus ook een iets langere kooktijd. Voor spaghetti Bolognese gebruik ik meestal een vrij dikke spaghetti; No 12 van De Cecco, hebben wij verkozen tot, voorlopig, de beste die wij kennen. Die De Cecco-pasta is inderdaad ook iets duurder, maar als ik goed kijk in de supermarkten is het verschil tussen de ‘hele dure’, of de ‘hele goedkope’ ongeveer één Euro. Probeer dus voor die ene Euro meer eens een hele Goede pasta!

  • vul een grote pan met water en breng dat aan de kook
  • doe de pasta in de pan en voeg meteen een flinke schep zout toe ( niet bang zijn voor zout, géén olie toevoegen dat komt straks pas. Goede pasta heeft dat ook niet nodig)
  • zet een kookwekker en proef nét voor het einde van de kooktijd, de pasta moet nog wat beet hebben
  • giet de pasta af en giet er dan wat olijfolie van goede kwaliteit over.
  • dien de pasta meteen op met de saus, en meteen is ook echt meteen. Pasta kan niet wachten!!!

Och, en die Bolognesesaus, dat kan op allerlei manieren; de één wil dit, de ander zweert bij dat. Mijn regel is dat deze saus in ieder geval gemaakt moet zijn met;

  • biologisch, ongekruid gehakt, half om half, een beetje vet mag best
  • wat olijfolie
  • Verder gaan er de beste zongerijpte tomaten in deze saus. Vaak moeilijk vers verkrijgbaar. Een blik tomaten is meestal te verkiezen boven een paar droge, zure, verse tomaten.
  • een flinke ui en een paar teentjes knoflook
  • een pepertje mag best
  • een scheutje wijn ook, maar is niet noodzakelijk
  • een paar stukjes pancetta of goed gerookt spek kan ook nog…

spaghetti

Ui en knoflook even aanfruiten in de olijfolie. Spek erbij en even meebakken. Het gehakt toevoegen en rulbakken. Dan afblussen met wijn en tomaten. Eventueel wat bouillon en een eetlepel tomatenpuree erbij voegen en dan vooral heel rustig laten pruttelen tot de saus mooi ingedikt is. Reken een uurtje zeker.

Kook intussen de pasta en giet ze af. Zorg dat alle gasten aan tafel zitten. Schik de pasta op een mooie schaal en schep de saus in het midden op de pasta. Serveer er wat zelfgeraspte Parmezaanse kaas bij en een goed glas wijn.

Iedereen zal tevreden zijn! Kopje espresso toe.

© ellen.

Pasteitje met Hollandse garnalen…

pasteitje met garnalen

Op de markt kochten we 1 kilo ongepelde Hollandse garnalen. Paul heeft ze meteen gepeld en een bouillon getrokken van de schillen. Deze ongepelde garnalen zijn stukken lekkerder dan de voorgepelde garnalen en nog eens “duurzaam” ook. Deze garnalen zijn niet op-en-neer naar Maroko gevlogen om daar gepeld te worden! Gewoon even zelf doen en je wilt nooit meer iets anders!

Bovendien kun je de schillen gebruiken om een mooie garnalenbouillon te maken.Dat gaat heel simpel: Doe de schillen in een ruime pan met water met een sjalot, wat selderij en laat dit 30 minuten zachtjes koken.
Draai dan de schillen door een passevite. Het gaat erom dat de sappen van de koppen en lijfjes er uit geperst worden.
Giet het vocht tijdens het draaien ook door de passevite.
Zeef de bouillon heel zorgvuldig, eerst door een puntzeef, dan nog een keer door een doek. Je kunt deze bouillon heel goed in de diepvries bewaren. Je kunt er ook een bisque van maken, prima soepje voor de kerstdagen.

Vandaag maakte ik een pasteitje gevuld met wat roux met deze garnalen. Een mooi gerecht, hoewel ik vind dat het als voorgerecht in het kerstmenu wel wat zwaar is. Beter lijkt me om deze pasteitjes te serveren tijdens de kerstbrunch of -lunch.

Voor vier personen, maak je een roux van:

  • 35 gram boter
  • 35 gram bloem
  • 400 ml bouillon (gebruik de garnalenbouillon)
  • een scheutje room
  • peper en zout en een bosje fijngehakte verse platte peterselie

Smelt de boter in een pan met een dikke bodem. Doe er de bloem in één keer bij en roer tot alle klontjes verdwenen zijn. Giet er dan de helft van de bouillon bij en roer met een garde tot je een gladde massa hebt zonder klontjes. Giet er dan beetje bij beetje de rest van de bouillon bij. Blijf steeds goed roeren. Voeg zout en peper toe en laat de roux even zachtjes doorkoken.

Verwarm intusssen de pasteibakjes (kant en klaar gekocht, of zelf maken van bladerdeeg) Voeg nu wat room bij de roux, de gehakte peterselie en de garnaaltjes. Verwarm nog even maar laat de ragout niet meer koken.

Wij aten de pasteitjes vanavond als hoofdgerecht met een salade erbij, en natuurlijk een kopje espresso toe.

© ellen.

Paté met wilde eend en morieljes…

paté

Paul viert dinsdag zijn verjaardag, een goede reden om weer eens een paté te bakken. Ik had al een tijdje een wilde eend in de diepvries liggen en ik besloot de paté met het borstvlees van de eendjes te maken. Alleen wilde eend zou te droog zijn voor een mooie paté dus ik maakte een vulling van varkensvlees en een vulling met het eendenvlees. Het eendenvlees gebruikte ik als een soort middenlaag. Ziet er mooi uit zo’n donkere laag in het midden. Ik verwerkte ook wat gedroogde morielles in de paté, smaakt heerlijk en kleurt ook mooi.

paté

Het lijkt ingewikkeld om zelf paté te maken maar eigenlijk valt het reuze mee. Een aantal dingen zijn wel handig om te weten.
Je hebt iets nodig om het vlees te malen; een keukenmachine, een worstmolen, een staafmixer (wel veel gedoe, je kunt dan maar kleine beetjes tegelijk malen) of, maar dat is echt werken, het vlees met twee messen fijnhakken.
Je hebt ook een oven nodig om paté te bakken, een schaal, liefst van aardewerk én je hebt een bak nodig waar de schaal inpast zodat je de paté au bain-marie kunt garen.
Je kunt de paté na het bakken samenpersen, je krijgt dan een mooie egale struktuur. Ik gebruik daarvoor een platte schaal die precies in de patéschaal past, je kunt ook een plankje op maat zagen. Het aandrukken doe ik met een “dikke witte”, een steen, lang geleden van een verbouwing overgebleven. Ik bekleed de dikke witte met alufolie en bewaar hem in de kelder speciaal voor dit doel.

Als je een paté voor de kerstdagen wilt maken, begin er dan een paar dagen van te voren aan . Een paté moet liefst een paar dagen “rijpen” zodat alle smaken de kans krijgen te mengen.

Ideaal is schouderstuk of een combinatie van fricandeau en speklappen. In plaats van wilde eend zou je ook haas kunnen gebruiken.

  • Voor een paté van ongeveer 1 kilo;
  • 250 gram lever
  • 750 gram doorregen varkensvlees, Liefst schouderstuk
  • ongeveer 300 gram eendenborst
  • 2 eieren
  • 2 sneden brood gedroogd en verkruimeld
  • een handjevol gedroogde morielles, een uurtje weken in koud water
  • een flink glas armagnac
  • vier teentjes knoflook, even in wat olie gesmoord
  • peper, zeezout, nootmuskaat
  • laurierblad, tijm
  • spek om de vorm te bekleden

Het spek voorkomt dat de paté droog wordt en aan de bodem plakt. Het vet smelt en je kunt het er voor het opdienen afsnijden.

Snijd het vlees in dobbelsten en maal ze fijn. Ik vind het mooi als het niet allemaal even fijn gemalen is. De struktuur wordt mooier als er wat grove stukken inzitten. Maal de lever fijn. Doe het varkensvlees in een grote kom, kneed er de eieren en het broodkruim door. Voeg knoflook, pepers, nootmuskaat en het glas armagnac toe. Laat de morielles uitlekken en voeg ze bij de vleesmassa.
Het moeilijkste is de hoeveelheid zout te bepalen. Doe er wat zout bij en bak een klontje van het vlees om even te proeven (rauw vlees met lever vind ik niet zo lekker om te proeven). Meng het eendenvlees met wat zout en peper en een scheutje armagnac.

Bekleed een ovenvaste schaal met een darmnet of met plakken spek. Schep er de helft van de vulling in. Schep daarop de farce van wilde eend en dan de rest van het vlees. Vouw het spek helemaal om de vulling en leg er een paar blaadjes laurier en wat tijm op.

paté

Zet de schaal zo in een waterbad in de oven en bak de paté op 180 graden in ongeveer 1 1/2 uur gaar.
Haal de schaal uit de oven en laat hem afkoelen.
Leg dan een plank met een gewicht op het vlees en zet de paté zo een nacht in de koelkast.

Verwijder de plank en haal het vettte spek van de bovenkant.
Serveer de paté als lunch of als voorgerecht.
Garneer met wat sla en tomaat of kleine augurkjes.

© ellen

Spruitjes met tamme kastanjes…

spruitjes met kastanjes

Het was even heel stil op dit weblog. Druk, druk, zoals dat gaat in de laatste weken van het jaar en net toen ik dacht dat ik vakantie had kwam er ook nog even een bestelklusje tussendoor. Daarna zorgde de aankoop en installatie van een nieuw printerje voor een enorme computercrash, brrr, goed dat we nog een laptop hebben.

Maar goed, daar komen al die bezoekers hier niet voor! Dit weblog, en ongetwijfeld ook vele andere kooklogs worden de laatste dagen druk bezocht. Men zoekt volgens mijn statistieken vooral naar eendenborst, lamsbouten, lamsrack en haas. Vandaag zag ik dat iemand via Google zocht naar “groenten bij haas”. Wij aten vandaag hazenrugfilets met rodewijnsaus en de groenten erbij; spruitjes met tamme kastanjes. De kastanjes maken dit gerecht extra feestelijk. Je kunt de kastanjes natuurlijk zelf poffen, pellen en koken maar voor het gemak kun je ze rond de kerstdagen op veel plaatsen ook voorgekookt kopen. Ik kocht ze bij de groentenhandelaar, vacumverpakt. Het pakje bevatte twee keer 250 gram kastanjes, in aparte porties verpakt. Handig, omdat het keurig vacumverpakt is kun je de tweede portie even bewaren tot een volgend feestje.

  • Spruitjes met tamme kastanjes voor vier personen;
  • 500 gram spruitjes, de buitenste blaadjes verwijderen
  • 250 gram voorgekookte tamme kastanjes
  • een flinke klont boter

Kook de spruitjes in gezouten water in ongeveer 7 minuten beetgaar en giet ze af. Verwarm intussen de boter en smoor daarin de kastanjes eventjes tot ze warm zijn. Voeg de spruitjes toe en schep alles snel om. Dien op in een mooie schaal. Eet er bijvoorbeeld haas bij.

Zoek ook eens via de rubriek kersttips. Wie weet vind je nét dát recept dat je al dagen zocht…

© ellen

Hazenrugfilets met rodewijnsaus…

hazenrug met rode wijnsaus

U wilt kerstrecepten? Misschien is dit een goed idee! Hazenrugfilets met rodewijnsaus.

In alle winkels liggen deze tijd van het jaar vol met de meest heerlijke dingen. Zo rond de kerstdagen biedt zelfs de plaatselijke super oesters, kreeft, lamrack, hazenbouten en noem maar op. Tijd om volop te genieten dus. Buiten is het koud en er ligt hier inmiddels zo’n pak sneeuw dat er alleen nog sleetjes glijden kunnen. Goed weer om lekker binnen te blijven en te genieten van een goede fles wijn en een mooie maaltijd.

Wie voor het kerstdiner niet urenlang in de keuken wil staan zou bijvoorbeeld deze hazenrugfilets kunnen maken. Een niet-alledaags gerecht, feestelijk, en het kost niet veel tijd om klaar te maken. koop bij voorkeur een hele hazenrug en fileer die zelf. Dat klinkt ingewikkeld, maar het is niet moeilijk om zelf een hazenrug te fileren. Een goed scherp mes doet het werk. Snijd ze dicht mogelijk langs een kant van de ruggengraat naar beneden, kantel het mes en snijd langs de ribben het vlees los. Hetzelfde met de andere kant van de rug. Je hebt nu twee mooie filets én het karkas. Zet het karkas op met wat water. Breng aan de kook en schuim af. Voeg tijm, selderij, ui en laurier toe en laat de bouillon een uurtje zachtjes trekken. Maak dan de rodewijnsaus met deze bouillon;

  • 3 dl bouillon
  • 3 dl rode wijn
  • 1 fijngesneden sjalot
  • 1 theelepel appelstroop, tijm, peper en zout.

Smoor de sjalot even in een klein klontje boter. Giet de bouillon erbij en laat inkoken tot de helft. Doe de wijn erbij en de tijm en laat de saus nogmaals inkoken. Zeef de saus, voeg de appelstroop toe en laat de saus zo nog zachtjes even doorkoken. Haal de saus van het vuur.

Bak intussen de hazenrugfilets in wat hete boter snel om en om bruin. Laat ze op een zacht vuurtje nog even garen en haal ze dan uit de pan. Laat het vlees even onder folie rusten en snijd het dan in schuine stukken.

Verwarm de rodewijnsaus nog even en een klop er vlak vóór het opdienen een paar kleine klontjes ijskoude boter door.

Wij aten er vandaag spruitjes bij met tamme kastanjes. En de wijn, de wijn was heerlijk! Paul kreeg de fles voor zijn verjaardag; een Chateauneuf-du Pape. Prima bij de haas.

Toe een stukje kaas en daarna natuurlijk espresso!

© ellen.

Stoofpotje van kalfsvlees…

stoofpotje van kalfsvlees

Het is natuurlijk wel leuk al die koekjes maar er moet ook nog gewoon gegeten worden. Tijd voor een mooie stoofpot. Kalfsvlees, natuurlijk van een onbesproken kalf dat gewoon fijn in de wei gedarteld heeft. Lekker makkelijk ook, zo’n stoofpot maak je gewoon van te voren. s’avonds even opwarmen, beetje pasta erbij en een salade. Ik was toch in de keuken bezig om een paté te bakken, zo’n stoofpot gaat dan in één moeite door. Over de paté later meer, die staat nu te rusten met een gewicht erop.

  • Neem voor de stoofpot 1 kilo kalfslappen, een beetje doorregen is het lekkerste en snijd die in flinke stukken.
  • 1 ui en 3 teentjes knoflook, fijngesneden
  • wat olijfolie
  • wat boullion
  • 1 ingelegde citroen, alleen de schil gebruiken en in fijne reepjes snijden
  • een beetje foelie
  • oregano
  • zwarte peper en zout
  • wat verse basilicum
  • 1 glas witte wijn
  • wat room

Verhit de olie en bak daarin het vlees mooi bruin. Bak in een andere pan de ui en knoflook even aan en blas af met het glas wittte wijn. Voeg uien en wijn bij het vlees. Doe er de foelie en oregano bij en kruid met peper en zout.Voeg er een scheutje bouillon bij en laat het geheel zo heel zachtjes een uurtje stoven. Doe er dan de partjes citroenschil bijen stoof nog een kwartiertje. Voeg wat room toe en laat met de deksel van de pan even inkoken. Strooi er verse blaadjes basilicum over en dien op met wat kleine pasta en een salade.

kopje espresso toe, met een kerstkoekje natuurlijk!

© ellen.

Nóg meer kerstkoekjes…

kerstkoekjes

De koekjes waren een groot succes en ik besloot nog maar even verder te oefenen. Het gebruik van honing door het deeg bijvoorbeeld geeft weer heel nieuwe smaken en mogelijkheden. Gisteren maakte ik nogmaals de koekjes met honing en gember. Ik garneerde ze dit keer niet met pistaschenootjes maar met wat gesmolten chocolade en hier en daar zo’n zilverpailletje. Voor de chocoladedecoratie gebruikt ik Callebaut chocoladecouverture callets extra dark. (te koop bij onder andere de Sligro.) Even au bain Marie smelten en spuitje maken van opgerold bakpapier. Je kunt er dan allerlei figuurtjes mee “tekenen”.

Ik maakte ook nog een variant met chocolade;

Chocolade-honingkoekjes:

  • 200 gram zachte boter
  • 50 gram honing
  • 60 gram witte basterdsuiker
  • de schil van 1 sinaasappel, geraspt
  • 200 gram bloem mengen met 50 gram cacaopoeder
  • 100 gram gemalen hazelnoten

kerstkoekjes

Doe de zachte boter in een kom en meng er met de mixer in de laagste stand de honing, suiker, sinaasappelrasp door. Kneed er dan met de hand de gemalen hazelnoten en de bloem/cacao door tot je een mooie bal deeg hebt. Pak het deeg in folie en laat het een uurtje in de koelkast rusten.

Verwarm de oven op 180 graden. Vorm kleine balletjes van het deeg, ongeveer zo groot als een walnoot. Leg de deegbolltjes op een met bakpapier beklede bakplaat. Maak in elke bolletje een klein kuiltje en druk daarin wat pistachenootjes. Strooi er nog wat bruine suiker over en bak de koekjes ongeveer 10 tot 15 minuten.

kerstkoekjes

Ook deze koekjes moeten mooi knapperig aan de buitenkant zijn en zacht van binnen.Je kúnt de koekjes zeker 2 weken bewaren in een afgesloten trommel. Leg telkens een laag keokejes en dan een vel bakpapier in de trommel. De koekjes kunnen dan niet beschadigen en blijven mooi vers. Ik heb dit niet uitgetest, de koekjes zijn hier altijd meteen op!

© ellen.

 

Faience de Lunéville…

bordjes 008

We waren nog bloedjong en alles moest modern zijn. Zo gaat dat. Waarom we alletwee onmiddellijk vielen voor het faience uit Lunéville weet ik nog steds niet zeker. Waarschijnlijk was het de integere klassieke stijl, gepaard aan de wat primitieve beschildering.

Bij de toen nog ietsje belegen kookwinkel Hoyng aan de Markt in Eindhoven verkochten ze allehande spullen uit Lunéville, tegen weggeefprijzen. Het betrof namelijk “misbaksels” van de keramiekfabriek Keller et Guérin. Het zat hem vooral in de schilderfoutjes op het aardewerk. Allemaal handwerk, die decoraties. Er ging dus wel eens iets scheef.

Zeker in die tijd stegen de prijzen van het Lunéville-serviesgoed ver boven onze begroting. En ook nu peins ik er niet over om iets aan te schaffen tegen nieuwwaarde. Het spul is peperduur.

Maar goed, zoals gezegd gingen de misbaksels de deur uit tegen weggeefprijzen, en zelfs wij waren in staat een en ander aan te schaffen. We kochten een mooie koffiepot met een bolle buik, grote Franse koffiekoppen. borden en bordjes en een paar schalen. We gingen het meteen gebruiken, met als gevolg dat er van die eerste spullen niet zo gek veel is over gebleven. Het is stevig aardewerk, maar tegen gooi- en smijtwerk is het niet bestand.

Intussen zijn we een stuk zuiniger op onze spullen. We kopen nog regelmatig wat bij. In Frankrijk, en met name dan in de Vogezen vind je her en der verkooppunten van misbaksels. En op vlooienmarkten in Luxemburg en Frankrijk kan ik het niet laten om even het serviesgoed door te nemen. Bovenstaand bordje is zo’n vlooienmarkt exemplaar. De sporen van de tijd zijn erop af te lezen en dat maakt het extra aantrekkelijk. Ons “nieuwere” serviesgoed zie je terug bij het faience-artikel op Wikipedia. (Of op enkele van de talloze foto’s van dit web-log.)

Overigens, wanneer iemand thuis van deze spulletjes heeft en ze staan in de weg: er valt met ons altijd te onderhandelen. (Let wel: het gaat ons dan om dit type aardewerk. Keller et Guérin hebben in het verleden nogal wat monstrueuze zaken in de wereld gezet. En daar zitten we dan weer niet op te wachten…)

Luneville Keller et Guérin

© paul