Linguine met vongole, (schelpdieren)

 vongole en pasta linguine

Wij hebben nog steeds vakantie en wordt er hier maar onregelmatig geschreven op dit web-log. Wij hebben het gewoon heel druk met wat een mens zoal doet op vakantie thuis… Gisteren waren we te gast bij de Jongste Bediende, hij had heerlijk voor ons gekookt, daarover zal Paul nog een stukje schrijven. Eerst maar eens het eten van vandaag, pasta met kleine schelpdiertjes.

Na alle carnavalsdrukte moesten de voorraden wel weer aangevuld worden en woensdag ging ik met Marleen naar de Sligro in Veghel. Niet omdat dat nu zo goedkoop is. Ik zie daar altijd veel te veel lekkere dingen die nergens hier te koop zijn en dan is zo’n groothandel toch nog duur, maar wel bijzonder. Zo lagen er kakelverse schelpjes bij de visafdeling; Vongole. Vanavond gegeten met linguine, een platte, dunne pasta.

vongole en pasta linguine

Voor vier personen:

  • 1 kilo vongole, of palourdes, of tapijtschelpen. Behandelen zoals mosselen, dus goed spoelen en de openstaande schelpen weggooien. gebruik alleen de levende exemplaren en spoel het zand goed weg.
  • 1 kleine ui en twee teentje knoflook, heel fijn gehakt
  • 4 eetlepels tomaat, uit blik of vers, in blokjes gesneden
  • 1 rode peper, van zaad ontdaan en fijngesneden
  • 1 glas droge witte wijn
  • olijfolie
  • versgehakte platte peterselie

Verhit de olijfolie en bak daarin de ui, knoflook en stukjes rode peper even aan. Doe er dan de schelpjes bij en schep alles om en om. Voeg een glas witte wijn toe. Doe de deksel op de pan en laat de schelpjes in ongeveer 1 1/2 minuut open stomen. Haal zeker de helft van de diertjes uit de schelp. De rest mag met schelp en al in de pan blijven. ( het oog wil ook wat)

Kook intussen de pasta net niet beetgaar en giet ze af. Giet er wat olijfolie over en voeg de pasta bij de vongole. Schep goed om en om en laat alles nog even goed warm worden. Voeg de peterselie toe en dien snel op.

Wij aten vooraf een flinke salade met tomaat en veldsla. Toe een stukje brie de Meaux en oude Comté.

En natuurlijk espresso! Een mooie maaltijd.

© ellen.

Coca d’ espinacs, ofwel kleine Spaanse pizza’s

coca d'espinacs, kleine spinaziepizza's

Na al die dagen van feesten is het heerlijk om weer gewoon in een opgeruimd huis te kunnen zitten. Een beetje rondlummelen, wat lezen, en mooie muziek op de achtergrond. En na dagen soep, broodjes en snelle maaltijden had ik ook echt zin om weer eens iets te bakken. Kleine Spaanse pizza’s leek me wel wat. Volgens het recept, ongeveer, van Elisabeth Luard, uit haar boek “De keuken van Spanje en Portugal”.

“Coca d ‘espinacs”; “een klein plat broodje van deeg, het enige verschil met de Italiaanse pizza is de afwezigheid van kaas”, schrijft Elisabeth Luard.

Elisabeth Luard schrijft over de coca nog het volgende:

Puristen zullen u vertellen dat een coca wordt gemaakt van deeg dat alleen uit water en meel bestaat en dat men in de zon spontaan heeft laten rijzen. De coca wordt ingesmeerd met zout en olie en gebakken in de as van het vuur van een geitenhoeder. Het vuur zou branden op geitenkeutels zodat je zou verwachten dat de resten daarvan aan de onderkant van je coca te vinden zijn.

Ik kon zo snel geen geitenkeutels vinden dus heb ik er maar een Nederlandse draai aan gegeven;

Voor acht kleine pizza’s:

Maak een mooi deeg van;
500 gram bloem
1zakje gedroogde gist ( ik los de gist op in wat lauw water en voeg dat mengsel dan toe)
ongeveer 150 ml water
snufje zout
1/2 eetlepel olijfolie

coca d'espinacs, kleine spinaziepizza's

vulling
250 gram verse spinazie, fijngehakt
2 lente-uien, in plakjes
2 teentjes knoflook, in flinterdunne plakjes
1 eetlepel pijnpitten
per coca één dungesneden ansjovisje (staat niet in het recept, dit is mijn toevoeging)
olijfolie

Vorm kleine bolletjes van het deeg en laat die onder een doek rijzen. Kneed het deeg nog eens door en maak er platte schijven van van ongeveer 12 cm doorsnee en nog geen cm dik.
Leg de deegrondjes op een bakplaat en bekleed ze met de spinazie, pijnpitten, ansjovis, ui en knoflook.
Strooi er wat zout over en laat de coca zo ongeveer 10 minuten narijzen.

Zet ze dan in een voorverwarmde oven en bak ze op 220 graden in ongeveer 15 minuten gaar. Haal ze uit de oven en sprenkel er nog wat olijfolie over.
Serveer met een mooie tomatensalade en wat geroosterd vlees, of gewoon zó, als lunch met een glas koele witte wijn.

© ellen

Haringen happen…

CARNAVAL 2008 004

Het Ministerie is weer helemaal schoongedweild, de pekskes zijn uitgewassen, de straten in ons dorp zijn geveegd en ook de cafe’s blinken weer helemaal. Carnaval 2009 was super! We hebben gedanst, gezongen, muziek gemaakt en natuurlijk ook wat gedronken. Vanmiddag waren we te gast bij De Jongste Bediende en Marleen. In hun nieuwe huis was het Haringhappen. Een mooie traditie om zo na al die dagen van feesten nog even na te kletsen. Alle dorpsroddels werden uitgewisseld. Wie de mooiste pekskes hadden, (wij natuurlijk) en wat er zoal allemaal gebeurd is op plekken waar wij nét níet waren. Gelukkig waren er weinig vervelende incidenten te melden.

Ook het rookverbod leverde geen verschrikkelijke moeilijkheden op. Een enkeling rookte af en toe binnen een sigaretje, voor de rest was het overal erg gezellig op de stoep vóór de café’s. Zo gezellig zelfs dat verstokte niet-rokers uren op de stoep tussen de rokers stonden… Groot nadeel van het niet meer roken tijdens de carnaval is dat de zalen en café ‘s nu wel erg stinken naar bezwete mensen en muffe pakken, maar goed, een vleug Channel helpt daar wel tegen.

Ook dit jaar stond ons huis weer open voor hongerige, vermoeide feestgangers. Liters soep, vele zakken broodjes, beleg en gekookte eitjes. Potten koffie en thee, bekertjes melk voor de kids (er zijn nog kinderen die melk verkiezen boven frisdrank!) en voor de rest bier, bier en nog meer bier…

Ieder jaar zijn wij op woensdag in ons huis een paar uur bezig met het verzamelen van achtergebleven spullen; tambourijntjes, sambaballen, petjes, kettingen, en altijd veren, veel gekleurde veren. Heel bijzonder waren dit jaar de gedichten. Toon is als Minister van Rijmelarij bijzonder actief geweest met het verzamelen van carnavalsgedichten, elke dag kwamen er een paar bij. Een muur vol met post-it briefjes met de meest prachtige filosofische beschouwingen over het carnaval. We hebben er ons vanmorgen prima mee vermaakt.

de gedichten

Kortom, het was een geweldig fijne carnaval en nu gaan we gewoon weer door met een serieus weblog over eten en drinken. Het wordt hoog tijd voor een fatsoenlijke maaltijd!

Vandaag niet eens een kopje espresso gedronken, jammer, nu is het te laat1

© ellen.

ps De foto van de haringen is van vorig jaar. Ik was vergeten het fototoestel mee te nemen.

De laatste loodjes

 soep en de boerenbruiloft

Het is hier nog steeds carnaval. Vandaag is de dag van de boerenbruiloft, zojuist kwam de stoet met de bruidegom langs ons huis. Ze zijn op weg naar de bruid en na veel flauwekul zal het paar dan in de onecht verbonden worden.

Intussen maakt ik nieuwe soep voor vanavond. Simpele soep van aardappelen en prei, even laten koken tot de aardappels gaar zijn en dan de staafmixer erin. Een paar bekertjes crème fraiche erbij en klaar.

De eerste gasten zijn hier ook alweer gearriveerd. Ik ga snel mijn pekse aantrekken…

soep en de boerenbruiloft

© ellen.

Kip, saffraanrijst en boontjes…

22  februari 004

Vandaag heb ik me de hele dag met achterstallig schoonmaakwerk en meer van dat soort klussen bezig gehouden. Boodschappen: een nieuw dweilding, een douchekop, schuursponsjes, spul voor de leren meubels enzovoorts. Saai, niks aan.
Al poetsend en wrijvend zag ik dat we hoog nodig moeten schilderen. Strak in de lak is het allemaal niet meer, het huis is aan een renovatiebeurt toe. Kleuradviezen voor de keuken zijn welkom!!!

De Jongste Bediende en zijn vrouw kwamen nog even langs, zij zijn helemaal fit op wat gehoest en gekuch na. Ook hond Max is weer volop actief, een dagje rust na al het spelen met zijn vriendjes Spot en Titus was genoeg! Hij wil nu een flinke ronde om kerk en kasteel.

Vandaag aten we kip; een fatsoenlijke biologische boerenkip, niet zo’n plofding.
En ook geen fileetje, gewoon een kipgrillen ala Paul, een goed recept dat we al jaren herhalen. Kost weinig moeite en het is heel lekker! Natuurlijk is zo’n kip teveel voor twee personen maar de mogelijkheden voor de rest zijn legio; wij eten meestal eerst de pootjes en de vleugeltjes. Hond Max krijgt één botje, wat vel en ongeregelde delen. De filets gaan de volgende dag op brood of in een kipsalade.

22  februari 001
We aten er boontjes bij,
Flagolets (uit blik even uit laten lekken en afspoelen), samen met een teentje knoflook, een plak ham in snippertjes gesneden, een chilipepertje, twee tomaten en een fijn gesneden uitje even in wat olijfolie gesmoord. Dan ruim bestrooien met platte peterselie en verse basilicum.
En rijst met wat saffraan.
Een glas rode wijn uit Portugal paste er prima bij.

Espresso toe.

© ellen

Ps: Ellen blijft maar hameren op goed kippenvlees, en terecht. Batterijkippen hebben een hondenleven! En dan de handel in dat fokvlees. Misschien kan mijn artikel van 7 december 2005 je overtuigen. Het is nog hoogst actueel. Er is na ruim één jaar nauwelijks iets veranderd.

© paul

Het gaat maar door…..

 carnacal 2009 optocht 102

Tja, over eten valt niet veel te schrijven dezer dagen. Gisteren was er natuurlijk soep, één pan bloemkoolsoep met wittte boontjes en room en één pan minestronesoep. Negen liter van het vocht verschonken we. Drie zware bruine broden, veertig broodjes, vier krentebollen en een keur aan beleg gingen schuiven.

De statiefoto was niet helemaal bevredigend, die moet dinsdagmiddag over. Je houdt het tegoed. De eerste gasten druppelen binnen, wij hijsen ons weer in het pak.

© ellen&paul

Eindelijk Carnaval…

eindelijk carnaval 020

We spraken af voor zeven uur in de avond, bij ons in het achterhuis aan de keukentafel. Nagenoeg iedereen was er. Met veertien zouden we compleet zijn, maar Maartje moest werken en Walter had andere dingen te doen (douchen?).

De ordetekens werden opgespeld, de atributen bevestigd en de visitekaartjes verdeeld. Het idee is dat iedereen een eigen Ministerie vertegenwoordigd, indachtig de megalomane hersenspinsels van de Keizer van Monera. Zo is er een Ministerie van “Nacht en Ontij”, een Ministerie van “Verkeerd en Wat-er-Staat”, een Ministerie van “Mik & Speule”, en het Ministerie van een “Appel en een Ei”. Ellen is van het Ministerie van Eten en Drinken, maar dat was ze al. De kostuums zijn losjes geïnspireerd op de traditionele dracht uit Mongolië (Buiten-Mongolië wel te verstaan!)

Veertien Ministeries, het is niet niks. Ik zal ze je op gepaste tijd nog allemaal voorstellen. Morgen na de plaatselijke optocht wordt de statiefoto gemaakt. Op het bordes van het Gemeentehuis. We zullen hem dan zo spoedig mogelijk publiceren.

En terwijl iedereen nu sjouwt van “Dientje” naar “De Engelenburgt”, vise versa, zit ik hier dit stukje op het toetsenbord te rammelen. Ik ben er vanavond niet bij. Ik blaf nog als een verkouden Dobermann, ik heb koppijn, ik geloof het wel. En ik ben niet de enige. De Jongste Bediende heeft al twee avonden verstek moeten laten gaan, hij is te beroerd om met zijn blaaskapel mee te blazen, heeft geen amazure. Wel kwam hij even langs om iedereen gedag te zeggen, maar hij vluchtte daarna snel terug naar zijn sponde. De Jongste Bediende kijkt vanuit zijn bed The Guns of Navarone en hoopt er morgen weer gewoon bij te zijn.

Intussen druppelen de eerste feestgangers alweer binnen. Ze komen hun jas ophalen, een taxi bellen, of gewoon vertellen dat het erg leuk was. Ik sluit dit artikel, en ook het Ministerie.

Groet, Paul.

Tagliatelle met zalm en salade

spaghetti met zalm 003

Voor het carnaval hier in volle hevigheid losbarst toch nog maar een stukje met gewoon eten. Gisteren kwam het er niet meer van, gewoon te moe, dus ging ik vroeg naar bed en Paul zijn laatste nachtje werken voor de vakantie. We aten tagliatelle met zalm en een flinke salade van veldsla. De veldsla is in deze tijd van het jaar heerlijk. Mooie grote sappige blaadjes met veel smaak. De salade heel simpel aangemaakt met wat lente-ui, olijfolie en citroensap.

spaghetti met zalm 010

En zalm;
Voor twee personen;
300 gram gefileerde zalm in blokjes
1 lente-ui en 1 teentje knoflook, fijngesneden
een scheutje witte wijn
1/4 room
een flinke pluk basilicum en peterselie
peper en zout

De ui en knoflook even in een klontje boter of olijfolie smoren. Blus af met de wijn en voeg de room en kruiden toe.
Doe de zalm bij de saus en laat het geheel nog even zachtjes koken. In ongeveer 5 minuten is de zalm gaar en de saus klaar. Kook intussen de pasta al dente.
Giet de pasta af, een schik ze op een schaal. Giet de zalmsaus erover.

Kopje espresso toe.

Intussen komt hier de eerste carnavalsoptocht langs. De kinderen van de Swildenschool met juffen, meesters, ouders. Er dringt vaag een lied door in onze keuken, iets over een foto??? Ach, ik ken de nieuwste hits van dit jaar nog niet, maar dat komt nog wel. Ik ga nu eerst de ramen lappen en de serpetines ophangen. Dan nog een paar boodschappen en dan kan het feest wat mij betreft beginnen!

© ellen.

Eten met stokjes…

kip en risotto 001

De woensdag, hebben we besloten, is onze “snackdag”, of zo je wilt “fast-food-dag”. In mijn vrije weken hoeft dat niet noodzakelijkerwijze zo te zijn, dan heb ik wel tijd om te koken. Maar in die andere weken komt het wel zo goed uit om “even te halen”, of er even voor de deur uit te gaan.

Vandaag betrokken we onze maaltijd weer van Het Kleine Chineesje in de Kapelaanstraat. Een gerecht van gegrild spek en bami, en een heel smakelijke koe loe yoek met rijst. Daarbij een Indonesisch koolgerecht voor de noodzakelijke vitamientjes. Een koel glas water dronken we, en een kopje espresso bij wijze van toetje.

De rest van de avond werd besteed aan de carnavalskostuums. De bijeenkomst was ten huize van Eupotours. Vier naaimachines op tafel, banen stof door de kamer. Knippende, metende, knopen naaiende en accessoires freubelende hulptroepen, een huis vol. En uiteindelijk waren de pakken dan klaar. Het embargo blijft nog even gelden, zodat je ons pas in het weekend in vol ornaat kunt zien.

Ellen vond nog wel even tijd om Max te trainen in met-stokjes-eten. Hij leert snel!

kip en risotto 003

© paul