Rog in tomatensaus…

 

rog met tomatensaus 016

Nu zijn de beste tomaten te koop. Bij biologische kwekerijen, kleine telers, hobbytelers. Zelfs de supermarkttomaten zijn op dit moment wel te eten. Wij hebben het geluk dicht bij Bronlaak te wonen, daar verkopen ze op dit moment prima, doorgerijpte tomaten. Een ander geluk is een hobby-tomatenkweker hier in ons dorp. Hij kweekt allerlei soorten tomaten en liet ons deze weken proeven van zijn oogst. Voor het dinertje met de collega’s van Paul maakte ik al een tomatensalade met een aantal van zijn tomatensoorten, wat over bleef verwerkte ik vanavond in een saus voor bij gepocheerde rogvleugels.
Morgen meer over de tomaten, vanavond het recept van rog met tomatensaus.

Voor twee personen;
2 rogvleugels
1 uitje, heel fijn gesnipperd
1 flinke teen knoflook, ragfijn gesneden
1 eetlepel olijfolie
500 gram zongerijpte tomaten, liefst biologische of uit eigen tuin
2 kleine, gedroogde chilipepertjes
beetje gedroogde oregano, peper, zout
een bosje platte peterselie, fijngehakt

Verwarm de olijfolie en smoor daarin ui, pepertjes en knoflook. Snijd de tomaten in kleine stukjes en doe ze bij het ui/knoflookmengsel. Voeg de rest van de kruiden toe en laat de saus 30 minuten zachtjes stoven. Voeg op het laatst de peterselie toe.
Laat de saus afkoelen op een platte schaal.

De Rogvleugels intussen ongeveer 10 minuten pocheren ( afhankelijk van de grootte) in een pan met ruim water waaraan je een uitje en wat kruiden toegevoegd hebt. ( peterselie, selderij, tijm)
Neem de vleugels uit de pan, laat ze even uitlekken en serveer ze op de tomatensaus..

En, voor alle mensen die vis maar “gedoe met graten” vinden: van de rog worden meestal alleen de vleugels te koop aangeboden. Een goede vishandel heeft rogvleugels zonder het vel te koop. Niet duur, gemiddelde vis-kiloprijs. Wat de rogvleugels heel aangenaam maakt voor beginnende viseters rog heeft geen graten maar een soort kraakbeen.  Je schuift het visvlees met een mes van de botjes en wat je over houdt is een waaier van kraakbeen.

rog met tomatensaus 017

Op de foto de “botjes” als je het rogvlees eraf gehaald hebt.

Wij aten er rijst bij en een salade van kropsla.
Stukje kaas toe.
En natuurlijk espresso
©  ellen.

Pruimenijs…

pruimenijs 002

Gisteren heb ik gekookt voor een aantal collega’s van Paul.
Het menu:
Een terrine van zalm en brocolli
Tomatensoep met basilicum
Lamsbout met rozemarijn en veel teentjes knoflook
Worteltjes, rozeval aardappeltjes uit de oven, tomatensalade
Pruimenijs
Koffie toe.
Het was een hele gezellige avond. Ik heb natuurlijk wat foto’s gemaakt en ik zal een paar gerechten ook hier opschrijven.
Helaas, weer geen foto’s van de lamsbout. Het is altijd even werken om het hoofdgerecht op tafel te zetten; de bout uit de oven halen, de saus afmaken, het vlees snijden, de bijbehorende gerechten opdienen. Ik bedenkt altijd net te laat dat ik wéér geen foto van de lamsbout heb gemaakt! Jammer, volgende keer beter!
Ik zal wel alle gerechten opschrijven en ook de volgorde waarin ik ze maakte. We waren met zeven mensen aan tafel. Dat is wel niet zoveel maar het is toch zaak om even goed te plannen.
Ik begon met het pruimenijs. Ik heb helaas geen ijsmachine dus dan duurt het wel even voor het ijs klaar is.

Pruimenijs voor ongeveer 10 personen. (er is nog wat overgebleven)
500 gram gedroogde pruimen zonder pit
1 liter thee om de pruimen te weken
10 eetlepels suiker
1 koffielepel kaneel
2 eetleples citroensap
3 eetlepels armagnac (ik gebruikte gisteren cognac, ik had geen armagnac meer in huis)
1/2 liter slagroom.
Week in pruimen een nacht in de thee. Giet ze af en kook ze met een beetje water en 6 lepels suiker gaar. Giet het sap weg en draai de pruimenpap door een passe-vite. Voeg kaneel, citroensap en de armagnac toe.
Klop de room met de rest van de suiker bijna stijf. Roer de afgekoelde pruimenpap voorzichtig door de room.
Schep het mengsel in een platte schaal en zet die in het vriesvak.
Roer af en toe om en laat het dan weer verder bevriezen. Het duurt ongeveer 5 uur voor het helemaal bevroren is.
Haal het ijs even voor het opdienen uit het vriesvak. Bestrooi de borden met wat cacaopoeder en schep per persoon twee bolletjes op een bordje.

©  ellen.

Zalmterrine…

 

dinertje nachtdiensten 001
Er gaat natuurlijk wel eens iets mis tijdens de voorbereidingen van een dinertje. Ik wilde een terrine maken met zalm en doperwtjes maar vergat doperwtjes te kopen. Stom, ik merkte het pas toen de winkels al dicht waren. Er  moest dus iets anders bedacht worden. Ik had wel brocolli dus heb ik er maar een zalm-brocolli terrine van gemaakt.

Ik vond deze variant heel geslaagd.
500 gram zalm filet
250 gram brocolli
5 eetlepels crème fraiche
1/2 theelepel cayennepeper
zout en peper
100 gram spinazie
wat versgeknipte bieslook
6 eieren
Een stenen ovenschaal met een inhoud van 1 liter.

Maal de zalm fijn en meng er drie eieren door en 3 eetlepels crème fraiche. Voeg peper, zout en cayennepeper toe.
Kook de brocolli met wat zout gaar en maal de groente fijn. Blancheer de spinazie, laat goed uitlekken en hak het heel fijn. Laat de groenten even afkoelen en   meng er dan 2 eetlepels crème fraiche, 3 eieren en de bieslook door.
dinertje nachtdiensten 005 dinertje nachtdiensten 012
Beboter de vorm en schep er de helft van de zalmmousse in. Daarop het brocollimengsel en tot slot de rest van de zalmmousse.
Dek de terrine af met folie en zet hem 1 uur au bain Marie in de voorverwarmde oven op 180 graden.

Het sausje maakte ik van;
1 maaksel mayonaise
3 eetlepels room
1 theelepel tomatenpuree

Serveer de terrine koud.
@ ellen.

Flamberen op zondag…

 

dinertje nachtdiensten 018

Vanavond komen enkele oud-collega’s eten. Ellen is vanaf vanochtend tien uur in de weer met met potten en pannen en ik heb zes afwasjes gedaan. Het pruimenijs is klaar, zo ook de zalmterrine en de soep, de groentjes moeten nog even. Het vlees is inmiddels in de oven geschoven. Uitgebreid verslag volgt morgen. Nu gaan we even zitten. Het duurt nog een uur voordat de gasten komen.

© paul

Toon Grassens nieuwe koning!

 

roos

Bij de kermis in Gemert hoort ook Koks-kermis. Daar strijden om het jaar de Groene en de Rooie schut om de koningstitel. Vorig jaar werden Hans en Marleen koning en koningin van de Groene schut.
Zojuist belde de Jongste Bediende dat Toon Grassens de nieuwe koning van de Rooie schut is geworden!

Toon, Gefeliciteerd!!!

En voor alle culies in Brabant die het artikel in de krant lazen en zich nu afvragen of dit weblog wel echt over eten gaat; Het eten komt er aan! Soms zijn er ook andere genoegens belangrijk in ons dorp!
Vanavond gebakken grote garnalen met knoflook, en gestoofd lamsvlees!

© ellen

Gebakken grote garnalen, met véél knoflook…

 

garnalen 003

Morgen komen er een aantal collega’s van Paul eten, een afscheidsdinertje, dus zijn we vandaag al druk in  de weer geweest met boodschappen doen en voorbereidingen.
Natuurlijk even naar de markt in Helmond, verse vis, mooie groeten, vlees bij de Turkse slager en meteen voor vanavond een paar van die heerlijke verse grote garnalen gekocht voor vandaag.

Voor een voorgerecht voor 4 personen ongeveer 500 gram grote rauwe garnalen
2 teentjes knoflook
een bosje platte peterselie, fijngehakt
wat olie
Verwarm de olie in een grote platte pan en bak daarin de garnalen heel snel rondom roze. Ze zijn erg snel gaar. (Laat ze niet te lang bakken dan worden ze taai.)
Strooi op het laatste moment wat heel fijngehakte knoflook en peterselie over.
Dien op met een paar schijfjes citroen en eventueel wat mayonaise.

© ellen

Lamsvlees met harissa en tamarinde…

 

lamsvlees 011

Ik kocht bij de slager vlees voor het diner voor morgen en ook wat stukjes van de borst en schouder van het lam. Mooi vlees, mèt wat bot. Ideaal voor een mooie stoofpot.
Ik maakte, op verzoek van Paul, nog een keer lamsvlees met tamarinde. Maar ik kan eigenlijk nooit twee keer precies hetzelfde gerecht maken. Er is wel een recept, maar de omstandigheden veranderen en dus veranderd het recept mee.
Zo had ik vandaag 4 rode pepers gekocht op de markt maar bij thuiskomst waren de pepers verdwenen. Vergeten in te pakken of ik weet niet wat. Dan wordt het dus improviseren. Ik gebruikte in plaats van de pepers een flinke lepel harissa. We hadden tomaten gekocht op  Bronlaak, en kregen vanmiddag ook nog eens een heleboel mooie tomaten van een hobbytomatenkweker. Ik verwerkte dus ook maar twee forse, mooie rijpe, tomaten in de stoofpot. Op verzoek van Paul deed ik er helemaal op het laatst nog extra veel verse koriander door.
Voor de rest bleef recept wel ongeveer hetzelfde.
Een mooie idee voor een lamsstoofpot. En, je kunt eindeloos varieren op dit thema.

Natuurlijk dronken we espresso toe!

© ellen

Heksenboleet…

 

12-9 010

Ik heb nog vrij laat espresso gedronken, dat wreekt zich. Ik ben klaar-wakker. Enfin…, een klein artikeltje dan nog.
Over de wijn van woensdagavond schreef ik vol lof, de maaltijd vernoemde ik niet. Terwijl die toch heel smakelijk was. We aten entrecôte met boontjes en gebakken aardappeltjes. En daarbij een maaltje paddenstoelen.

Je herkent ze misschien niet zo best op de foto, maar het zijn de paddenstoelen die ik bedoel. Heksenboleet heten ze, ook wel Gewone Heksenboleet genaamd. Het zijn volwaardige broeders van het Eekhoorntjesbrood, maar ze komen wat minder frequent voor. Ik vond ze ‘s ochtends in de buurt van mijn vaste paddenstoelenstek.
De Heksenboleet is een heel smakelijke paddenstoel. Iets minder uitgesproken van smaak dan Eekhoorntjesbrood, iets minder notig. In Nederland komt hij vrij algemeen voor, in onze contreien vind ik hem elk jaar volop, doorgaans vroeg in het seizoen.
Typisch voor de soort is de rode onderkant. Zo ook het naar felblauw verkleuren van het okergele vruchtvlees wanneer het beschadigd wordt. Deze kenmerken zijn echter niet alleen-zaligmakend bij het herkennen en determineren van de soort. Alle boleten hebben de onhebbelijkheid zich te manifesteren als individu.  Dat wil zeggen dat ze binnen één soort net zoveel van elkaar kunnen verschillen als mensen. In het geval van de Heksenboleet betekent het dat hij soms het voorkomen heeft van de Satansboleet. En die is giftig. De Satansboleet, op zijn beurt, kan verraderlijk veel op de Heksenboleet lijken. En dan zijn beide soorten ook nog te verwarren met de eetbare maar minder smakelijke Netstelige Heksenboleet. 

Zoiets als door schade en schande wijs worden geldt niet bij het paddenstoelen zoeken. Daarvoor zijn de risico’s te groot. Kortom, het is oppassen geblazen.
Ik pluk en verzamel al dertig jaar paddenstoelen, ik vergis me niet. Het heeft me evenwel een hoop tijd gekost om alle “gevaren” uit te sluiten.
De beste manier om het verzamelen te leren is op stap gaan met een ervaren iemand. Alleen de plaatjes uit een natuurgids voldoen niet.
Het kost tijd, veel tijd. Maar het voldoet wél, zeker weten!

© paul

En al weer een interview en kermis in het dorp…

 

kermis 014

Ik zou nog het recept schrijven van gisteren…Nou ja, zo gaat dat, druk, druk, druk…
Vanmorgen kwam er een journalist van “onze eigen krant”, het Eindhovens dagblad. Een klein stukje wilde hij schrijven, over kookweblogs, helemaal ‘in’ op dit moment kennelijk. Natuurlijk voelden wij ons weer zeer vereerd.
We hebben zo goed als we konden de vragen beantwoord. En natuurlijk veel meer verteld dan deze meneer wilde weten, vergeten foto’s te maken… Nou ja, slecht verslag van onze kant. Ik hoop dat hij er morgen iets moois van maakt!

Intussen zijn we ook nog druk met de voorbereiding van een afscheidsdiner voor de ex-nachtcollega’s van Paul, er moet dan toch iets lekkers op tafel staan. En we hadden al weer te lang gewerkt, dus moesten we dringend vrienden opzoeken, en dat liep natuurlijk een beetje uit…

Om een langdradig verhaal kort te maken, van koken kwam niets meer vandaag! We zijn maar naar het plaatselijke Griekse restaurant gegaan. Paul at stifado en ik lamskarbonaadjes, glas wijn erbij, kopje espresso toe en we waren best tevreden.

Dan nog een rondje met hond Max om kerk en kasteel… Dat ging dus helemaal fout. Op het moment dat ik de deur uitstapte barste er een hevig vuurwerk los. Ik was het alweer vergeten maar het is hier ook nog kermis!
Als hond Max ergens een gruwelijke hekel aan heeft dan is het wel vuurwerk!!!
En dan ook nog zo dichtbij!!!
Terug naar huis dus en wachten tot het over is.

Na een half uurtje waren de kruitdampen opgetrokken en deden hond en ik een nieuwe poging. Fototoestel mee om een leuk kermisplaatje te maken. Blijkt hond Max dus ook een gruwelijke hekel aan kermisgeluiden te hebben…
Beetje bewogen foto met hond aan mijn arm, maar toch kermis in Gemert…

En, niet vergeten morgen in de krant te kijken!

© ellen