Asti, wat vakantieherinneringen…

asti1
Bij de reacties stond zojuist een vraag over Barberawijnen of ze hier in Nederland te krijgen zijn enzovoorts. Ik moest meteen weer denken aan onze superverregende vakantie in Italie in het voorjaar van 2002. Ten einde raad en helemaal nat, ècht nat, vluchten we naar het stadje Asti, daar zou men op een camping huisjes verhuren. De huisjes bleken een soort containers te zijn. We zijn nog nooit ergens zo vriendelijk en zorgzaam ontvangen als daar in het stadje Asti. Daar, in Asti, dronken we ook een fles Barbera die ik mijn leven niet meer vergeten zal, zo lekker!
We troffen het ook die ene dag dat het droog was was er een optrekdag van de Gilden. De Gilden in ons dorp zijn mooi, maar die in Asti… Prachtige kostuums. Bij deze optrekdag hoorde een mooie traditie, na de mis en het vendelzwaaien was er op het plein een maaltijd voor “de armen”. Ik geloof niet dat er nog echt armen waren in Asti maar de traditie werd gewoon voortgezet; eten èn drinken voor iedereen die honger en dorst heeft! De wijn vloeide rijkelijk uit grote vaten, geschonken in plastic bekertjes.
astiwijn1

We kregen soep van tomaten, knoflook en bonen, daarna pasta en brood met knoflook en als dessert Salame dolce, iets wat wij hier in ons dorp Arretje Noff noemen. Een bijzondere vakantiebelevenis, zo bijzonder dat als iemand het over Barberawijn heeft…

Wij raakten helemaal in de ban van dit mooie stadje, de streek eromheen en de prachtige wijnen.
We gaan er beslist nog eens naar toe.

Pittige pompoenpuree…

24 september 004
Het is pompoentijd! In onze familiekring heerst een zeer vastgeworteld vooroordeel dat pompoen alleen door geitenwollensokkenantroposofen gegeten kan worden. Het Kind roept zelfs; “Ik mag van mijn Babysit geen pompoen eten”. En de Jongste Bediende, nou ja, laat ik maar niet herhalen wat die ervan vindt.

Waarom? Ik weet het niet! Misschien hebben sommigen te lang in pompoenkringen doorgebracht? Bang dat de prachtige koets toch weer verandert in een…..
In ieder geval vind ik het ieder jaar een uitdaging om iets lekkers met pompoen te maken, waarvan iedereen dan toch roept; “Wat lekker!” “Kan haast niet dat er pompoen in zit!”
Een pittige variatie op het recept van Claudia Roden uit haar boek: “De Joodse Keuken”;

500 gram pompoen, geschild en in stukjes gesneden
Zout
sap van 1/2 citroen
2 teentjes knoflook, platgeslagen en fijngehakt
1 eetlepel harissa (dit is heet, wij houden van pittig, je kunt ook wat minder nemen maar zeker een 1/2 theelepel. Harissa is te krijgen bij Marokaanse winkels en vaak ook bij Turkse slagerijen)
1 theelepel karwijzaad
1/2 theelepel gemalen koriander
2 eetlepels goede olijfolie
Eventueel wat versgehakte koriander en plate peterselie vlak voor het opdienen erdoor roeren.

Kook de pompoen in wat water met zout in ongeveer 15 minuten gaar. Laat goed uitlekken en prak dan de pompoen in een kom met een vork helemaal fijn.
Meng alle andere ingrediënten in een kommetje en vervolgens door de pompoenmassa.
Proef steeds even, de smaak van pompoen kan veel verschillen; zoeter, meliger enzovoorts. Meng er desgewenst meer citroensap of harissa door.
Wij aten er vanavond gegrilde Dorade bij en wat rijst.

We dronken een glas Réserve 2004 Muscat d’Alsace, Schenkenberg, Obernai. Van Marcel Weibel et Fils. Deze wijn combineerde wondermooi met de pittige smaak van pompoen, knoflook, pepers en vis.
Espresso toe.

De Jongste Bediende heeft zojuist het laatste restje pompoenpuree opgesneukeld. Hij vond het heerlijk!!!

 

Nieuwe oogst; appels peren en uien…

appels en peren
Zojuist kregen wij, vers geplukt, van de Jongste Bediende en zijn Vrouw; een grote zak vol appels en peren. Twee soorten appels; Lobo en Elstar. Vooral de Lobo’s vind ik heel lekker. Een heerlijke, geurige, sappige appel. Niet lang te bewaren. De peren; Conference, mogen wel even liggen en de Elstar appels ook.

24 september 016
De jongste Bediende schreef in mei al over het planten van de uien; Stutgarter Riesen. Ook de uien zijn geoogst en gedroogd, we eten er al dagen van, om van te huilen zo lekker!

Ik neem een appeltje en ga met hond Max een rondje om Kerk en Kasteel!

Varkenshaasje met cassis mosterd…

22 september 019
Ik denk al dagen wat ik nu eens zal maken met de mosterd die we uit de Bourgogne meegebracht hebben; we kochten in Beaune een paar soorten mosterd. De gewone lekkere moutarde de Dijon en moutarde de Beaune, maar ook een soort die ik nog niet gezien had, moutarde de cassis. Een prachtig roze mosterd verrijkt met crème de cassis.
Ze maken in Beaune en omgeving van alles met cassis en alles even lekker dus de mosterd moest ook wel smaken. We proefden al van deze cassismosterd bij een stukje kaas, Old Amsterdam, en ik maakte in de vakantie een sausje bij een stukje vis. Prima smaak, scherp, maar toch zacht, geurig, veel bessen, toch mosterd. Het leek mij de ideale combinatie met varkensvlees.
Een recept of tip kon ik nergens vinden dus maar zelf aan het experimenteren geslagen;

Varkenshaas met cassismosterd
1 varkenshaas
3 eetlepels cassismosterd
1 glas witte Bourgognewijn
6 tenen knoflook
1 takje rozemarijn

voor de saus;
120 cl crème fraiche
1 eetlepel crème de cassis
klein beetje witte wijn

De oven voorverwarmen op 200 graden.
De varkenshaas in de koekenpan even rondom aanbraden in boter.
Het vlees uit de pan halen en insmeren met de mosterd.
Roer met wat witte wijn de aanbaksels los uit de pan. Leg het vlees in een kleine ovenschaal en giet de saus erover. Leg de teentjes knoflook erbij en de rozemarijn en zet de schaal zo 40 minuten in de oven.
Haal het vlees en de knoflook uit de schaal en laat het onder folie even rusten. Roer de crème fraiche en de cassis door het braadvocht en verwarm de saus langzaam, giet er eventueel nog wat witte wijn bij als de saus te dik mocht zijn.
Snijd het vlees in dikke plakken en verdeel over de borden. Giet er wat van de saus over.
Wij aten er een groene salade bij, maar een mooi garnituur van verse boontjes en aardappeltjes zou beter geweest zijn. Een glas bourgogne erbij en het was toch een perfecte maaltijd. Experiment geslaagd!
Espresso toe.

Achtergrondverhaal over de mosterd volgt nog.

© ellen

De Keizer exposeert…

tentoonstelling Gerard1
Wie meer wil weten over Gerard van Lankveld, ofwel de Keizer van Monera, ofwel de naamgever van dit weblog, kan vanaf morgen zijn werk bekijken en bewonderen in Veldhoven. Na de grote succesvolle tentoonstelling in Museum dr. Guislain in Gent (Belgie) vorig jaar, is het werk van Gerard nu ook wat dichter bij huis te bekijken!

Niet over eten, maar wel heel bijzonder!

© ellen

Cantharellen…

vakantie augustus 2006 054

Ellen nam de foto op de overdekte markt van Avallon in de Bourgogne. Ze werden er volop aangeboden, de cantharellen. En de prijs was goed, zeker wanneer je bedenkt dat ze met de hand in het wild zijn geplukt. Kweken lukt nog steeds niet.

Bij ons liggen ze zelden in de winkel, dus wie schetste haar verbazing toen Ellen de paddestoelen gisterenmiddag aantrof in een schap van een plaatselijke supermarkt. Ze kwamen uit Middeneuropa en de prijs bedroeg slechts luttele euro’s.

Ik schrijf je één dezer dagen wel wat uitgebreider over die paddestoel. Ik ga me de rest van de nacht zitten verkneukelen op de omelet met cantharellen waarop ik me morgenvroeg trakteer.

© paul

Spaghetti met ansjovis, tomaat en kappertjes…

22 september 004
Het is prachtig weer vandaag en ik heb vrij. Lekker lui lezen in de tuin en af en toe een beetje onkruid uittrekken. Daar krijg je honger van! De hele week neem ik al brood mee naar mijn werk dus als ik vrij heb wil ik wel iets anders. Omdat we nog steeds heerlijke biologische rijpe tomaten hebben kreeg ik zin in simpele spaghetti;
1 teentje knoflook, fijngehakt
2 rijpe tomaten
1 eetlepel olijfollie
2 ansjovisjes in kleine stukjes gesneden
1 lepel kappertjes
verse basilicum, peper
Bak de knoflook even zachtjes aan en voeg de tomaten erbij. Even laten smoren en voeg dan de ansjovisjes erbij. Laat de saus wat indikken en doe er de kappertjes en wat verse basilicum bij. Een flinke zwiep uit de pepermolen en klaar.
Kook intussen de spaghetti, giet af en roer de pasta door de saus.
Toevallig kwam Het Kind ook net binnen en gelukkig kook ik altijd teveel, zo hadden we samen een prima lunch!

© ellen

Haringsalade…

22 september 007

Een eenvoudig, maar o zo lekker voorgerecht, en in een mum van een tijd klaar. Het recept is voor vier personen, dus we hadden wat te veel. Maar geen nood, de Keizer van Monera viel binnen en die mocht graag een vorkje meepikken. En zo kwam alles toch weer goed…

4 nieuwe haringen.
1 appel
125 cl crème fraiche
1 eetlepel gehakte bieslook
peper naar smaak

Snijdt de haringen in hele kleine blokjes. Doe hetzelfde met één helft van de appel. Dit in een schaal, samen met de bieslook en de crème fraiche. Omscheppen en klaar is je gerecht. De andere helft van de appel in schijfjes op de borden schikken en het geheel opdienen met nog wat extra versiering.

Een glas genever of korenwijn hoort erbij.

Chinees…

25oktober 003

Een dag van kleine rampen… Ellen liep de blaren onder haar voeten en kon dus tegen de avond niet meer op of neer. En ik werd de gehele dag door in mijn slaap gestoord door bonkende draglines, ruttelende trilplaten en vrolijke muziek spelende wegwerkers. De buurt krijgt een nieuw riool. Het werd dus afhaalchinees. Varkensvlees, gestoomde groenten en mie.

© paul

 

Sauerkraut…

vakantie augustus 2006 273

Ik vertelde al eerder over Sauerkraut in de Elzas. En over de nieuwe oogst die zo rond midden augustus op de markt komt. En over de enorme hoeveelheden die Elzassers verstouwen.

Het centrum van de zuurkoolproductie is een klein dorpje, en jij mag raden hoe het heet.

Ellen nam de foto vanuit de auto.

© paul

Update van vele jaren later: Walter zocht muziek voor Maartje, voor de komende Bonte Avondhttp://www.youtube.com/watch?v=kX1nJVvaSZ4&feature=related