Aardbeientaartje met Frangipane

aardbeientaartje met frangipane
In ons dorp staan in het seizoen op zaterdag twee kraampjes, één met asperges en één met aardbeien. Alles uit eigen dorp. Kersverse topkwaliteit, geen Foodmiles. Er was keus tussen kleine en grote aardbeien, twee verschillende rassen. De kleintjes geurden heerlijk en kosten € 1,50 per bak van 500 gram. Geen geld, ik kocht er heel hebberig meteen maar twee.

Dus; yoghurt met aardbeien, brood met aardbeien, Smoothy met aardbeien en aardbeien met slagroom… en toen waren ze nog niet op. Tijd om weer eens een taartje te bakken. Er staan op deze site al diverse recepten van aardbeientaartjes maar ik wilde nu weer eens iets anders. Ik ging op zoek naar een voor mij nieuw recept en kwam uit bij Bakker Holtkamp, altijd goed.

Het taartje is gemaakt met Fonceerdeeg, een makkelijk te maken deeg dat je bovendien goed in de diepvries kunt bewaren. Ik maak het altijd een dubbele portie en vries dan de helft in, makkelijk als je haast hebt en toch taart wilt.

  • Fonceerdeeg:
  • 250 gram boter
  • 1 ei
  • 250 witte basterdsuiker
  • een snuifje zout
  • 2 eetlepels water
  • 500 gram bloem
  • 10 gram bakpoeder

Meng de zachte boter, de basterdsuiker, het zout, het ei en het water. Kneed vervolgens de bloem en het bakpoeder erdoor tot je een mooi egaal deeg hebt. Laat het deeg verpakt in plasticfolie een paar uur rusten in de koelkast.

  • Frangipane
  • 250 gram marsepein
  • 1 ei
  • 50 gram zachte boter
  • 50 gram bloem
  • (voor dit taartje is dit iets teveel, je kunt met de overgebleven Frangipane nog een minitaartje maken)

Meng de boter en de marsepein en roer tot er geen klontjes meer zijn. Voeg het ei er bij en roer goed tot je een mooie egale massa hebt. Roer er dan de bloem door.

  • Voor het taartje
  • 250 gram Fonceerdeeg (de rest van het deeg inpakken in plastic en invriezen voor een volgende keer)
  • 330 gram frangipane
  • aardbeienjam (ik gebruikte een eigengemaakte gelei van bramen, aardbeien en bessen, dat combineerde erg goed met de rest. Iets pittiger dan alleen aardbeienjam)
  • 500 gram aardbeien
  • poedersuiker

Verwarm de oven voor op 190 graden of 180 graden voor de hetelucht oven. Gebruik een vlaaivorm van 24 cm doorsnee en 2 ½ cm hoog. Vet de vorm in met boter. Rol het deeg uit en bekleed daarmee de ingevette vorm. Doe de Frangipane in een spuitzak en verdeel de massa over het deeg. Bak de vorm 20 minuten in de voorverwarmde oven.

Laat de taart afkoelen en haal hem uit de vorm. Verdeel de jam over de bodem en leg daarop de aardbeien. Bestrooi met wat poedersuiker.

Kopje espresso erbij!

© ellen.

 

 

Druivenoogst…

druivenoogst 2015

De druivenoogst is begonnen. In de Bourgogne, in de Elzas, aan de Luxemburgse Moezel. En dus ook in onze tuin…

We hebben vijf stokken geplant, al een jaar of twintig geleden. Ze staan ideaal op de noordzijde van een ommuurde tuin; ze profiteren optimaal van de zon en de verzengende warmte van hun beschutte standplaats. Aan de voet van de stokken deponeren we de oesterschelpen die overblijven na weer eens een slemppartij. De schelpen verweren en vallen langzaam uiteen onder invloed van de elementen en bodem is intussen doordrenkt van oesterkalk. Ze doen het goed, onze wijnstokken…

Al jaren gaat het erover hier in huis, welk ras we nu eigenlijk hebben staan. De Vroege van der Laan of Boskoops Glorie, een van de twee moet het zijn. We weten het niet. Vorig jaar haalden we een goede veertig kilo druiven af, dit jaar hebben we de opbrengst niet gewogen. Het lijkt meer te zijn.druivenoogstDe vruchtjes kleuren prachtig, ze zijn zoet en smakelijk. En zoals elk jaar zijn ze niet allemaal tegelijk rijp. De beste oplossing zou zijn alles nog een tijdje te laten hangen, maar dat levert risico op. Legendarisch is het jaar dat we besloten om pas heel laat te oogsten. We hadden er visioenen bij van doorgerijpte, superzoete vruchten vol druivensuiker en de geweldige gelei die je daar van kunt maken. Tot dan die troep spreeuwen even neerstreek om te foerageren voordat ze zich voegden bij de miljoenen soortgenoten die zich verzamelden in de Grote Peel, ten einde de jaarlijkse wintertrek te beginnen. In een stief kwartier kwam er een einde aan onze illusies.

Enfin, we hebben geoogst en Ellen heeft de opbrengst intussen verwerkt in jams, chutneys en sappen. Er zal nog een keer geoogst worden en ook dat fruit wordt verwerkt. De rest is voor de vogels…

© paul

Zeg maar nee, dan krijg je er twee… Pruimenjam dus nu maar… van Reine Claude.

jam van Reine ClaudeOnze grootgrutter thuis heeft ook van die acties, je wilt een flacon wasmiddel, of een zak aardappelen, of weet ik wat kopen en krijgt er dan twee voor de prijs van één. Leuk zal je zeggen, mooi meegenomen! Maar soms vind ik deze twee-voor-de-prijs-van-één- acties voor ons kleine huishouden toch niet zo gunstig. Twee zakken aardappelen liggen bij ons veel te lang op consumptie te wachten en die enorme flacons wasmiddel staan gruwelijk in de weg in onze kelder. Gewoon de helft van de prijs zou veel leuker zijn voor de kleine consument, maar daar is het de Super niet om te doen. En, nou ja, zeg nou zelf, iets wat gratis is laat je toch ook niet liggen? Tot nu toe heb ik hier in onze favoriete Luxemburgse Super, de Cactus, nog niet eerder van deze acties gezien. Tot nu toe, want nu is er hier ook opeens van alles twee-voor-de-prijs-van-één. Wil je één stokbrood, krijg je er twee! Sushi, stokbroden, flessen wijn… noem maar op. Toen Evert, Neel en de Kids hier waren vorige week, was het nog goed te doen. Ieder één stokbrood, ieder één verpakking yoghurt en zo nog wat artikelen. Nu zij weer naar huis vertrokken zijn moeten wij ons beter beraden op wat we kopen in meervoud. Nou ja, over die flessen wijn doen we niet moeilijk, daar vinden we wel een plaatsje voor thuis in onze kelder. Ingewikkelder werd het met de dozen pruimen. Ruim een kilo voor twee personen, hmm… Maar ik had zo’n zin in deze pruimen. Reine Claude nog wel, van de smakelijke groene kleine pruimpjes… Je kunt het wel raden beste lezer; ik kocht ze toch, at er een paar en maakte van de rest jam! Reine Claudejam. pruimenontpitter
Omdat hier nog erg veel mensen fruit in hun eigen tuin hebben wordt er nog steeds veel fruit geweckt, of tot jam of sap verwerkt. In iedere super kan je dan ook alle benodigdheden daarvoor kopen; potjes, flessen, losse dekseltjes, geleisuiker of trechters en ontpitters. Ik deed mezelf een echte pruimenontpitter cadeau en een paar kleine potjes. En die jam… ach die komt wel op… we delen de potjes wel uit.

© ellen.

Kersenjam met een tic!

kersen, markt ArlonVorige donderdag bezochten we de markt in Arlon (B). Altijd een gezellig uitstapje, maar als we hier langer verblijven ook vooral heel economisch. De groenten op deze markt komen bijna allemaal uit de directe omgeving, mooi vers en, ook belangrijk, niet duur. In de Luxemburgse supermarkt kan je prachtige groenten kopen maar over het algemeen zijn de prijzen daarvan voor onze Hollandse begrippen nogal exorbitant. De markt in Arlon is voor ons dus een mooi alternatief voor de relatief dure Luxemburgse groenten. We hebben ook op deze markt, net als op de Helmondse markt zo onze vaste kramen waar we dingen kopen. Zo koop ik al jaren de eerste verse knoflook en knoflook aan de streng mét bewaargarantie (drie tot vier maanden houdbaar) bij dezelfde koopman. Er is een vaste kraam waar we worstjes inslaan en de Bergkazen komen ook al jaren van dezelfde leverancier. De laatste jaren wordt er ook veel biologisch voedsel aangeboden: geitenkaas, eieren, maar ook groenten en fruit van eigen bio-boerderij. Al meteen aan het begin van de markt viel me de kraam met kersen en aardbeien op. Prachtig vers fruit rechtstreeks van de teler in Sint Truiden, mooie grote sappige kersen en kleine geurende aardbeien. Ik kon de verleiding niet weerstaan en kocht een kilo kersen. Ik dacht dat komt wel op met Evert, Neel en de Kids in de buurt. Blijken die kinderen even geen zin in kersen te hebben… Hun zus Julia zou er wel raad mee weten, maar de Twins… Nou, eh nee, dank je… Dan van de overgebleven kersen maar Jam maken, dat was ik toch al van plan, maar daarover later… Ik wilde met deze kersen een keer eens wat anders dan anders proberen dus voegde ik een scheutje Eau de vie toe. Eau de vie de Marc de Gewurztraminer om precies te zijn. Omdat de kersen niet direct hun sap afgeven en ik ze niet allemaal helemaal in stukjes wilde snijden gebruikte ik ook nog wat granaatappelsap.

kersenjam met een tic

  • 500 gram kersen, steeltjes eraf en ontpit (voor het ontpitten gebruikte ik de olijvenontpitter van de knoflookpers.)
  • 1 glas, ongeveer 100cc granaatappelsap
  • 1 borrelglaasje Eau de Vie de Marc de Gewurztraminer
  • 250 gram geleisuiker.

Zet schone potjes ondersteboven op een doek klaar en houd de dekseltjes bij de hand.
Snijd een deel van de kersen in stukjes, laat er een paar heel, dat staat mooi. Meng de kersen met de suiker, het granaatappelsap en de borrel Eau de Vie. Breng het geheel aan de kook en laat de jam dan vier minuten heftig doorkoken. Verdeel de jam over de potjes, sluit ze meteen en zet ze op hun kop. Keer ze na een paar minuten om.
Heerlijk om een flinke lepel op een croissantje te scheppen…
© ellen.

Hoe het verder ging met de citroen…

Vruchtbeginsel...Hoe het intussen ging met onze citroenboom, vroeg een belangstellende lezer. Hij viste naar een vervolg op hetgeen ik eind februari schreef over onze citrusstruik. Tja, het gaat eigenlijk heel goed met onze citroen. Na dat winters verblijf in het achterhuis zette ik hem dit jaar wat laat weer buiten, eigenlijk uit luiheid. Maar luiheid en geluk kunnen heel goed elkanders partner zijn. Want toen ik op ‘n voorjaarsavond het besluit nam om de volgende ochtend eindelijk plaats te maken op de stoep, viel de temperatuur serieus terug. Het vroor die nacht een aantal graden. Dat de nachtvorst van levensbedreigende aard zou was voor het citroenboompje geloof ik niet, maar dat het goed zou zijn geweest voor de prille vruchtbeginselen mag je toch gerust in twijfel trekken. Enfin,.. intussen ontwikkelen zich een aantal knopjes tot serieuze vruchten. Niet veel, een stuk of zes. Zoals verwacht viel het merendeel van de overweldigende hoeveelheid vruchtbeginselen eraf. Wel is het boompje opnieuw in bloesem geschoten. En ook nu staan de uitlopers van de takken vol met geurende bloemetjes.Citroenbloesem... We wachten het af. Zo gauw er geoogst kan worden laat ik het je weten… © paul

Jam van zwarte en rode bessen…

zwarte bessenDe Jongste Bediende kwam hier even binnenhollen met een tas vol doosjes. “Bessen, ik heb ze maar snel geplukt voor de vogels alles opeten. Zie maar wat je er mee doet, jam, taart. Doei”… en weg was hij weer. Tja, zo gaat dat met fruit, het overvalt je op de meest ongunstige momenten; het is altijd te warm, geen tijd, geen zin. Maar fruit wacht niet, je moet het meteen verwerken. Door schade en schande wijs geworden zorg ik in de zomertijd altijd dat ik in ieder geval suiker op voorraad heb en een hoeveelheid glazen potjes. En een ventilator; het is of de duvel ermee speelt, altijd op de heetste dagen van de zomer komt er een berg fruit op mijn pad. Maar goed, niet klagen, ik ben heel blij als ik op zo’n hete dag een zak met bessen krijg of een plantage frambozen langs mijn wandelpad vind.  

Jam maken dus, bij 30 graden! Ik moest alleen even goed nadenken wat en hoe; het is al lang geleden dat ik zwarte bessen tot jam verwerkte. Met pitjes? Gelei maken? Aalbessen en zwarte bessen door elkaar gebruiken? Ach, te weinig tijd en te warm om er een groot punt van te maken. Paul verwijderde, zittend voor de ventilator, met een engelengeduld de steeltjes en bloemaanzet. Intussen maakte ik de potjes schoon.(Schone potten spoelen in gloeiend sodawater en naspoelen. Dan op de kop op een schone theedoek zetten) In de Elzas, waar veel zwarte bessen verwerkt worden, verwijdert men soms de pitjes met de aangeslepen punt van een ganzenveer; dat ging ons echt te ver! Ik besloot gewoon de rode en zwarte bessen, samen 2500 gram, door elkaar te gebruiken. Verder niet moeilijk doen, velletjes en pitjes gewoon in de jam laten. Ik had de bessen kunnen koken, vervolgens zeven door een doek, het opgevangen sap afwegen en dan suiker toevoegen en gelei maken. Te veel gedoe. Doe de bessen in de koperen confiture-pan en breng ze samen met 1 kilo geleisuiker aan de kook. Stamp een deel van de bessen stuk met een houten stamper zodat een deel wat kneust. Als alles kookt en de suiker helemaal opgelost is, nog één minuut doorkoken en dan snel de potten vullen. zwarte bessen
Ik gebruik altijd verschillende maten potjes, grote kleine door elkaar. Voordeel daarvan is dat je nooit met halfvolle potten zit.

Toch altijd weer een mooi gezicht zo’n voorraadje zelfgemaakt lekkers. Veel jam eten wij niet, maar er zijn altijd genoeg liefhebbers te vinden.

Ik ben niet de enige blogger die druk is met jam maken deze dagen. Lees ook de verhalen en recepten van Sophie van Wijnen en Antoinette Coops. Sophie maakte jam van aalbessen zónder stukjes en Antoinette maakte jam van aardbeien met Limoncello.

Enfin, inspiratiebronnen genoeg!

© ellen.

Wortel- sinaasappel- saffraansoep, een zomersoep

wortel- sinaasaapel- saffraansoep
De afspraak was al lang geleden gemaakt; we hebben allemaal een drukke agenda, maar vanmiddag zouden we dan toch eindelijk eens lunchen met oudste nichtje van Paul en haar man. Leuk om herinneringen op te halen onder het genot van een hapje lekker eten.

Ik had van alles bedacht, voorgerecht, tussengerecht, hoofdgerecht, dessert… een mooie lunch zou het worden… Tot de temperaturen deze week extreem begonnen te stijgen. Mij vergaat dan alle trek en de meeste mensen eten dan niet meer echt veel midden op de dag. Ik besloot dus het menu aan te passen en alles wat lichter te maken. Na lang bakkeleien met Paul kwamen we tot een menu voor tropische dagen;
een lichte zomerse soep van bospeen met saffraan en sinaasappel, daarna eigengemaakte ravioli met een vulling van ossenstaart en groentensaus en toe vanilleijs met aardbeien pepersaus.

De soep was een verrassend succes. Zeer geschikt voor tropische temperaturen, zomers, luchtig, lekker. Je kunt deze soep warm, maar ook koud eten. Ik vond het recept in een bundeltje kookboekjes dat ik eens kocht in Arlon op de markt. In het Frans dus. Eerdere probeersels uit de boekjes, (drie deeltjes in een cassette) leerden ons al dat de receptuur niet helemaal klopte. Geweldige ideeen, goede productinformatie, maar haperende beschrijvingen. Tel daarbij op dat ons Frans ook niet helemaal vlekkeloos is en je hebt zo iets geheel anders. Maar toch, de basis bleef, de rest gaf ik maar een eigen draai…
wortelsoep

  • Voor vier personen
  • 500 gram bospeen, van die mooie jongen worteltjes met vers loof, gewassen en geschild
  • 4 eetlepels olijfolie
  • 150 cc vers geperst sinaasappelsap
  • wat druppels Tabasco
  • de schillen van de worteltjes
  • bijna een liter water
  • 1 kippenbouillonblokje
  • een flinke pluk saffraan
  • kleine bolletjes buffelmozzarella
  • een paar takjes munt

Was de worteltjes zorgvuldig en schil ze met een dunschiller. Bewaar de schillen! Zet de schillen op met een liter water, een bouillonblokje en een plukje saffraan. Trek er op een laag vuur een bouillon van. Blancheer de takjes munt even in deze bouillon. Vis ze er na een minuut uit en laat ze even schrikken onder koud water. Bewaar de munt voor de garnering.

Hak de geschilde worteltjes in dunne plakjes. Verwarm in een pan de olijfolie en stoof daarin de worteltjes heel zachtjes even aan. Giet er het sinaasappelsap bij en stoof ongeveer 20 minuten. Schep sap en worteltjes in de blender. Zeef de schillenbouillon en voeg het bij de wortelschijfjes. Pureer tot je een mooie egale massa hebt. Voeg naar smaak wat druppels Tabasco toe.Je kunt dan kiezen of je de soep koud of warm wilt eten. Dus of koelen, óf nog even doorwarmen. De mo

Schenk de soep op borden of kommen. Schep op elk bord een paar bolletjes mozzarella en garneer met een takje munt.

 

Taarten met Lemmoncurd…

lemmoncurd pie
Je kunt de lemmoncurd die ik deze week maakte op allerlei manieren verwerken; als tussenlaag in cake of ander gebak, als smeersel op eigengebakken krentenbrood, vulling voor soezen, noem maar op. Ik gebruikte een deel van de lemmoncurd om er een taartje mee te vullen en ook dat kan weer op verschillende manieren; in de oven even bakken zodat je een knapperig korstje krijgt, of de lemmoncurd gewoon op het gebak strijken en zo serveren. Ik kon niet kiezen zondag en maakte van beide varianten wat.

Ik gebruikte voor de bodem fonceerdeeg á la Bakker Holtkamp. Ik maak dat meestal in een dubbele hoeveelheid en vries dan de helft in. Mits je het zorgvuldig in plastic verpakt blijft het deeg dan wel een paar weken goed. Handig voor de volgende taart, dan hoef je alleen het deeg uit de vriezer te halen en te laten ontdooien! Ik gebruikte de helft van het deeg voor twee kleine gebakjes met een doorsnee van 10 cm en één taartbodem met een doorsnee van 22 cm. De rest van het deeg ligt in de diepvries te wachten tot de volgende keer.

  • Voor het deeg:
  • 250 gram boter
  • 1 ei
  • 250 witte basterdsuiker
  • een snuifje zout
  • 2 eetlepels water
  • 500 gram bloem
  • 10 gram bakpoeder

Meng de boter, de basterdsuiker, het zout, het ei en het water. Kneed vervolgens de bloem en het bakpoeder erdoor tot je een mooi egaal deeg hebt. Laat het deeg verpakt in plasticfolie een paar uur rusten in de koelkast.

Verwarm de oven voor op 200 graden.

lemmoncurd pie

De grote taart maak je als volgt: vet een vlaaibodem doorsnee 22 cm in.

Rol het deeg uit op een met bloem bestoven werkvlak tot een dikte van 3mm. Vet de vorm in en bekleed de bodem en de rand met het deeg. Leg een cirkel vetvrij papier op de deegbodem en leg er een noodvulling op. Ik gebruik hiervoor gedroogde boontjes. Je kunt de boontjes meerdere keren gebruiken. In de groothandel zijn ook echte ‘blindbak paletten’ te koop maar met boontjes gaat het prima. Bak de bodem 20 minuten. Haal de bodem uit de oven en verwijder de noodvulling en het bakpapier. Laat even uitwasemen bij kamertemperatuur. Draai de oventemperatuur terug tot 180 graden. Smeer een dikke laag lemmoncurd op de bodem van de taart en strooi er lichtjes wat poedersuiker over. Zet de taart dan nog 20 minuten in de oven tot de lemmoncurd een mooi lichtbruin korstje heeft.

De kleine taartjes maak je zo;

Vet kleine vormpjes goed in en bekleed ze met het uitgerolde deeg. Leg bakpapier op het deeg en wat boontjes of iets anders ter verzwaring. Bak de taartjes 25 minuten op 180 graden. Laat ze afkoelen en vul ze dan met de lemmoncurd.

Lekker met een kopje espresso!

© ellen.

 

Lemmoncurd

 

lemmoncurd
Ik hang alweer een paar dagen met een pijnlijke voet op de bank en nu het wat beter gaat wilde ik vandaag eindelijk weer eens naar buiten gaan. Maar helaas, het regent en waait het alsof het herfst is. Niet erg aantrekkelijk voor een wandelingetje. Wat dan te doen op een druilerige zondagmiddag; juist, taart bakken! Maar eerst de vulling. Er waren nog veel biologische citroenen in huis, dus lemmoncurd leek me een goed idee.

Gebruik voor deze lemmoncurd onbehandelde citroenen, liefst biologische citroenen.

Om zoveel mogelijk van de etherische olie uit de schil te halen moet je de citroen raspen met een suikerklontje! Wrijft met een suikerklontje over de schil van een citroen. Boen zo de hele schil af. De citroenolie lost het klontje op.
Rasp boven de kom en gebruik zowel de suiker als de citroenolie.

Lemon curd;
2 grote citroenen
240 gram suiker én een stuk of vijf suikerklontjes om de schil van de citroen te bewerken
4 grote eieren
125 gram boter

Doe de suiker in een kom, pers de citroenen uit en voeg het sap erbij. Rasp de schil van de citroenen met de klontjes suiker boven de kom. Als één klontje op is neem je een nieuw. Ga zo door tot je zoveel mogelijk citroenolie uit de schil geraspt hebt.
Roer alles goed om.
Als alle suiker opgelost is mogen de eieren er één voor één bij.
Zet de kom au bain Marie, roer met een garde of met de mixer op de laagste stand.
Voeg de boter toe als de massa wat warm wordt en blijf roeren tot alle ingrediënten een mooi mengsel vormen dat eruit ziet als dikke honing.
Haal de kom dan van het vuur en blijf roeren tot de curd is afgekoeld.
Schep de curd in een glazen pot. Je kunt deze lemmoncurd in de koelkast zeker 2 weken bewaren.

© ellen.

 

Onze citroenboom…

citroenbloesem
Eigenlijk staat hij me altijd in de weg, iedere winter weer. Maar ja, heb je een citroenboompje, dan zul je het tegen vorst en sneeuw moeten beschermen anders is het snel afgelopen met je exoot.

Het boompje in de koude maanden uitbesteden is geen optie, dus sjouw ik het in het late najaar maar weer de keuken in, naar de vaste plaats bij de computer en vóór een van de kookboekenkasten. Een aantal boeken worden dan ook niet meer gebruikt tot in het voorjaar, je kunt er gewoonweg niet bij…

Nou is het natuurlijk niet alleen kommer en kwel met het ding. Een van de voordelen is onmiskenbaar het feit dat het boompje door de aangename temperatuur in huis snel bloesems vormt, ook dit jaar weer. Het ding zit helemaal vol met bloemetjes, een aantal zijn al getransformeerd in vruchtbeginsels. Als ze allemaal zouden uitgroeien tot volwassen citroenen dan zou het boompje er aan ten onder gaan. Maar dat gebeurt natuurlijk niet, onderweg naar volwassenheid sneuvelt het merendeel van de vruchtjes.citroen uit eigen tuin...

Elk jaar oogsten we een paar citroenen, het zal dit jaar niet anders wezen. Ze zijn smakelijk en hebben een dikke, zwaar geurende schil, ideaal om rasp van te maken.  Natuurlijk dekt de opbrengst slechts een fractie van onze citroenconsumptie. Maar het is puur genoegen, die eigen citroenen, elk jaar weer…

Een ander voordeel van een bloeiend boompje in huis is de geur. Die is namelijk overweldigend. En ik zit er middenin…

© paul