Maitrank, jaargang 2012…

Na een enerverende tocht door een groot deel Luxemburg, een stukje Frankrijk en een restje België belandden we uiteindelijk in het café van Madame Betty in Arlon. Op deze Eerste Mei dronken we er Maitrank. Dat moet zo zijn, dat is traditie. En Madame Betty maakt-um zelf.  The best ever…

De dag daarop kaartten we nog wat na over onze trip. We zouden best weer eens zelf Maitrank kunnen maken. We hadden eigenlijk alles gewoon in huis. Behalve dan Lieve-vrouwenbed-stro (Waldmeister). Maar geen nood, ik wist het kruid te staan. Ik had het gezien tijdens een boswandeling met Hond Max. We strikten onze loopschoenen en togen op pad. Het werd een forse wandeling. Aangekomen op het gewraakte bosperceel bleek het Stro toch wat tegen te vallen. Een beetje lullige plantjes waren het. We verzamelden wat, maar het ging niet van harte. Enfin, we hielden er dan toch een mooie wandeling aan over.

Terug thuis liep ik nog even met de Hond. Aan de achterkant van de camping, daar waar het bos begint, zag ik tot mijn verrassing Lieve-vrouwenbed-stro. Niet een beetje, maar een hele plantage. Mooie exemplaren, groot genoeg, sappig en nog nét niet in bloei. Tsja, het kan verkeren…

  • 20 takjes Lieve-vrouwenbed-stro,
  • 1 liter Rivaner,
  • 1 borrel armagnac,
  • 2 eetlepels suiker,
  • 1 sinaasappel,
  • 1 pijpje kaneel.
Snijdt de sinaasappel in schijven. Doe vervolgens alle ingrediënten in een pot en sluit die af. Zet de pot weg op een koele donkere plaats. Over twee dagen zal de drank op smaak zijn. Zeef dan de Maitrank, koel hem en dien hem op met een schijf sinaasappel.
Je gaat er nog van horen…

Koekoek au vin, ofwel Mechelse koekoek in rode wijn…

kip

Het recept voor de Mechelse koekoek dat moet hier nog wel even opgeschreven worden. Zo’n flinke kip was natuurlijk veel teveel voor ons twee en dus een goede reden om Bram en Maja weer eens te eten te vragen. We maakten er een Bourgondisch dinertje van; bij het aperitief  Gouchères, bourgondische kaassoesjes. Het voorgerecht; mijn versie van “Jambon au Persil”, dan  de Koekoek au Vin als hoofdgerecht en pruimenijs toe.

Gebruik voor dit recept een grote kip, liefst biologisch, of zoals ik deed een Mechelse Koekoek; een kip van ongeveer 2 1/2 tot 3 kilo. Zo’n grote kip kun je het beste in 8 á tien stukken verdelen: de poten in twee delen, de vleugels, de borstfilets elk ook in twee delen. Het karkas van de rug gebruikte ik om bouillon van te trekken.

  • 1 flinke biologische kip; Kemperhoen, Mechelse koekoek of, als je veel geld te besteden hebt, een Bresse kip van ongeveer 2  1/2 tot 3 kilo
  • 1 á 1/2 fles bourgogne of andere krachtige rode wijn
  • 500 gram wortelen
  • 5 uien
  • 1 bolletje knoflook
  • tijm, laurier, 2 kruidnagels
  • 1 dl marc de bourgogne
  • zout peper
  •  olijfolie
  • 75 bloem
  • 1 el cacaopoeder

Hak de wortelen en de uien in blokjes. Pel de knoflook en plet de teentjes knoflook. Maak een marinade van de kruiden, peper en zout, de Marc de Bourgogne en de wijn. Marineer de kipdelen hierin minstens 36 uur. (af en toe een keer omscheppen)

Haal de kip uit de marinade en dep de stukken goed droog. Wentel ze door de bloem en bak ze in een grote pan in de hete olijfolie aan alle kanten mooi bruin. Neem het vlees uit de pan en laat het uitlekken. Schep de groenten uit de marinade en laat ze goed uitlekken. Bak de groenten dan in dezelfde pan zachtjes aan.  Voeg de cacaopoeder bij de groenten en schep alles goed om. Breng de marinade aan de kook in een andere pan en giet hem door een zeef.

Schep de kipdelen en de groenten in een ruime ovenschaal en giet er de marinade over. Laat alles nu in een voorverwarmde oven op 160 graden zo’n  2 á 3 uur garen.

Schep de kipdelen uit de schaal en houd ze warm. Giet de saus door een zeef en breng ze verder op smaak met eventueel zout en peper. Serveer de kipdelen met de saus op een voorverwarmde schotel en geef er penne of macaroni bij en serveer de rest van de saus er in een kom bij.

Je zult zien dat de saus door bloem, groenten en cacao vanzelf al mooi gebonden wordt.

Schenk er een mooi glas Bourgogne bij, wij dronken er een Savigny-les-Beaune bij. Kortom een prachtig recept voor een ‘deftige’ kip.

Kopje espresso toe, mét een glas Marc de Bourgogne natuurlijk!

© ellen.

 

Dol Dwaze Wijnweken!

wijn, wijn, wijn...

Na alle drukte van de afgelopen weken moesten we er nodig een weekendje tussen uit. Even heerlijk uitrusten in onze caravan in Luxemburg. Er was lekker regenachtig herfstweer beloofd, precies goed om een paar dagen bij de kachel te gaan zitten lezen. Vrijdag even snel naar de Cora om wat boodschappen te doen en dan rust! Dat bleek toch allemaal wat anders te lopen…

Bij de Cora waren namelijk net de wijnweken van start gegaan. Kistenvol doldwaze aanbiedingen. Wijnen die ik in onze buurt nog nooit gezien heb, laat staan geproefd. Al eerder leerden we dat deze wijnweken een uitstekend moment zijn om ons bescheiden wijnkeldertje wat aan te vullen. Gedaan met de rust dus, er moest even flink gewerkt worden. Mijn voorkeur gaat altijd uit naar de Bourgognes, Paul houdt meer van een Médoc. Maar wat te kiezen uit zoveel prachtig aanbod? Er kon niet geproefd worden en dan is het toch wel heel moeilijk om een keuze te maken. We besloten dan maar een paar flessen van een ons bekend chateau te kopen en vandaag naar de Cora in Luxemburg te gaan, daar lopen altijd een aantal sommeliers rond die je advies kunnen geven. Paul nam nog snel een gids mee met de aangeboden wijnen om ons wat voor te bereiden.  Een avondje ijverig studeren dus… en alvast één fles…

Bourgogne

Vanmorgen bleek dat het bestuderen van de gids voor niets geweest is; de Cora in Turpange (B) heeft een ander aanbod dan de Cora Concorde (Luxemburg). Maar in de Luxemburgse Cora liep inderdaad een vriendelijke, behulpzame sommelier en er kon ook geproefd worden. Onze keuze viel uiteindelijk op een Pommard 2009, Domaine Mazilly Père & Fils, en een Médoc Cru Bourgeois 2009, Chateau Rollan De By. Over de Médoc staat in het gidsje: Vin reputé sur sa qualité constante et son charme depuis une dizaine d’années. Présente une dominante Merlot aux aromes de fruits noirs et de notes boisées. Daar komen wij de winter wel mee door! Belangstelling voor deze wijn? Haast u, na ons bezoek zijn er van de Chateau Rollan nog maar 468 flessen over!

De wijnweken in de Cora supermarché duren nog tot 22 oktober. In de Cactus supermarché Belle Etoile beginnen de wijnweken later, het festival van de Grote Franse wijnen loopt daar van 17 tot 30 oktober!

© ellen.

Vandaag zes jaar geleden (we worden oud…)

14 aug. 2011

Feestje

Het dorp zou ons eren. Met een schildje, bevestigd op de muur van het Ministerie. Een schildje ter ere van het vele werk, verzet ter meerdere eer en glorie van volk, vaderland en onszelf… Een schildje zoals dat van Koningin Wilhelmina, Pastoor van den Heuvel, Town-Major Drake en de Duitsche Ridders. Behalve dan dat dit schildje was ontworpen door Harrie Huybers, met een lettertype dat hij zijn tot zijn eigen cultureel bezit mag rekenen. (Harrie kan het!)

Geloof het of niet, het schildje lag al ruim een jaar te wachten ten burele van Ad, hoeder van ons plaatselijk cultureel erfgoed, we moesten maar laten weten wanneer het geplaatst diende te worden.

Het zesjarig bestaan van dit log, dat leek ons wel een gepast moment, zo hadden we besloten.

Nu is er niks simpelers dan even na te zoeken wanneer een eerste artikel ooit eens is verschenen op een web-log. Ondanks dat lezer, ondanks dat vergisten we ons… Vandaag is de dag, nu zes jaar terug, dat het allemaal begon. En we zijn niet thuis. We ziten in Luxemburg.

Ellen treft geen blaam, ík was degene die een en ander in de gaten zou houden en aansluitend de zaken zou regelen die moesten gebeuren…

Ik hul mij in zak en asch, besmeur mij met pek en veren, laat mij roosteren als Sint Laurentius. Het zal er allemaal niet beter op worden. Verzaakte plicht, dat is het. En bedenk nu maar weer eens een andere gelegenheid om dat schildje feestelijk te plaatsen.

Evengoed lezer, evengoed. Vandaag is de dag dat het Ministerie zes jaar bestaat. De eerste paddenstoelen heette het allereerste artikel. We hadden niet eens de mogelijkheid om er een plaatje bij te plaatsen. Intussen zijn we zes jaar verder. Ruim twee MILJOEN bezoekers gehad, zesentwintighonderd artikelen geschreven en bijna tienduizend foto’s op Flickr geplaatst, bijna allemaal over eten en drinken.

Zijn wij trots lezer, zijn wij trots? We dachten van wél! We gaan nu ons feestje vieren. We openen een fles Russische Cremant en snijden een stukje van de drie jaar oude Tome d’Auvergne. Dit is óns feestje…

(Geen espresso toe!)

© ellen paul

 

Feest! Karbonaadjes gestoofd in Champus!

22 jul. 2011

 go andy go champus

Eindelijk, Andy Schleck won vandaag de meest verschrikkelijke etappe in de Tour de France. Heel Luxemburg staat op zijn kop! Ik mocht ervan meegenieten in het Café op de Camping. We keken naar de tv met een aantal vaste klanten en het “Go Andy Go” zoemt nog in mijn oren. Een mooie prestatie evengoed. Zou er dan toch dit jaar een Luxemburger in Parijs in het geel staan?

Voor de rest gaat alles hier rustig zijn gangetje; ik sta op, ga douchen, zet koffie, eet wat en loop een stuk met de hondjes. Dan rommel ik wat rondom de caravan, beetje poetsen, een muurtje bouwen en ja hoor, GETVER, Hond Mac wassen! Tijdens de wandeling begon hij opeens heftig in iets onbestemds te rollen…Resten van een kadaver? Vossenstront? Wat het was weet ik niet maar een wasbeurt met speciale shampoo was nodig, hij stonk een uur in de wind. Een hele toer overigens, alleen een hond wassen op een camping. Brrr. Hond Max glanst inmiddels weer prachtig en heeft nu ook een nieuwe riem. (Hond Spot kort de riem tijdens iedere logeerpartij een stukje in)

Maar goed, over Eten en Drinken: Andy won de etappe dus dronken we een glas Champus (Cremant de Luxembourg, Poll Fabaire) in het Café. Ook in onze koelkast stond nog een restje Champus (ze verkopen hier prima afsluitdoppen zodat de bubbels behouden blijven) Ik besloot vandaag de karbonaadjes ter ere van de overwinning van Andy Schleck dan maar in de bubbels te stoven, met wat salie en room;

  • Voor twee personen (of voor twee dagen in mijn geval)
  • 2 biologische schouderkarbonaden
  • 1 glas Luxemburgse Cremant
  • een flinke scheut room
  • peper en zout
  • een kleine ui in ringen gesneden
  • 1 teen knoflook geplet en fijngehakt
  • 5 salieblaadjes

champus karbonaden

Wrijf het vlees in met peper en zout en bak het in boter rondom bruin. Voeg uienringen en knoflook toe en bak ze even mee. Blus dan af met de Champus en roer de aanbaksels los. Voeg een flinke scheut room toe en de salieblaadjes. Laat het vlees zo ongeveer 45 minuten stoven. Voeg eventueel wat water toe als de saus te droog dreigt te worden en op het laatst nog een scheutje Champus. Even goed roeren.

Ik at er brocolli bij en gekookte aardappeltjes.

Kopje espresso toe, met een stuk chocolade en mijn boek! Heerlijk, Eetlezen!

© ellen.

Kip met Ricard

 

 kip met Ricard

Een van de aardige bijkomstigheden van een verblijf in Luxemburg is dat hier de accijns op drank, tabak en brandstof nog steeds veel lager is dan in Nederland. Wij mogen hier dan ook graag onze kast buitenlands gedistilleerd aanvullen. Bij ons eerste bezoek aan de Cactus supermarche in Bertrange kochten we behalve de noodzakelijke dingen zoals brood, groenten, fruit en kaas, een fles Ricard. Heel verleidelijk, een literfles voor slechts €12,95, met ook nog een mooi nostalgisch glaasje. (Spaar ze alle drie! Ja ja!)

Ricard

Maar goed, heel lekker om van te genieten op een zonnige dag. En dat was het hier gisteren, tot de avond viel. Toen kwam de regen met bakken uit de lucht. We vluchtten naar binnen met onze zonnige glaasjes en ik besloot ons avondeten dan maar een Zuidelijk tintje mee te geven: Kip met Ricard.

  • Voor twee personen:
  • 2 kippenbouten, biologisch
  • peper en zout
  • wat boter
  • 4 sjalotten, schoongemaakt en in de lengte in vieren gesneden
  • 2 tenen knoflook, geplet en fijngehakt
  • een scheut Ricard
  • wat geraspte schil van een (biologische) citroen
  • wat water of bouillon
  • een scheutje room
  • wat versgehakte platte peterselie

Verwarm de boter in een kleine pan waar de bouten precies inpassen. Wrijf de bouten in met peper en zout en bak ze rondom lichtbruin. Voeg de sjalotten toe en bak ze even mee. Voeg de knoflook toe en bak ook even mee. Doe er dan de scheut Ricard bij en de citroenrasp, roer even en blus af met wat water. Laat de kip zo ongeveer 40 minuten stoven. Voeg de room toe en stoof nog zeker 10 minuten tot je een dikke romige saus hebt. Wij dronken er een glas Rivaner bij.

Aardappeltjes en salade erbij en toe een stukje overheerlijke Epoisses.

Paul schreef al een over de Epoisses, en deze was werkelijk van uitmuntende kwaliteit. In de winkel sneed de mevrouw een stukje af, schepte het voorzichtig in een plastic doosje, deed er na het wegen nog een mooi schepje bovenop en ried ons de kaas dezelfde dag te eten en niet in de koelkast te bewaren. Werkelijk Goddelijk!

Kopje espresso toe! Een waar vakantiediner!

© ellen.

De Maitrank van Madame Betty…

11 jun. 2011lux juni 2011 008

Ik heb het al vaak over Maitrank gehad. In 2009 bijvoorbeeld, Hemelvaartsdag. Op die 28e mei schreef ik: ” [… ] en in voornoemd etablissement maken ze de beste die ik ken. Ik mag er graag mensen mee verrassen, dus troonde ik op Hemelvaartsdag weer wat gasten mee naar dat café. Mijn plannetje lukte, iedereen werd er blij van (van die Maitrank).”

Ik doelde in dat citaat op Café Suisse in Arlon. Het is opmerkelijk, want ook dit jaar troonde ik gasten mee naar dat café, en ook dit jaar waren de gasten aangenaam verrast. En ook dit jaar verklaar ik met grote stelligheid dat de kasteleinse, Madame Betty, de beste Maitrank maakt. De beste ooit! (Ze schenkt ook de beste Orval: “Frais ou temperer?”)

© paul

Maitrank…

maitrank

Houd er maar vast rekening me lezer, het geschrijf over Maitrank en Maiwein en Meiwijn is nog lang niet gedaan.
Wij kwamen dus afgelopen weekend terug uit Luxemburg, mét Lievevrouwenbedstro, mét Maitrank-rosé, mét literflessen Rivanerwijn. En mét ter plekke bijeen gesprokkelde informatie en receptuur.

De Wijnkronieken besteedde, even geleden alweer, een artikel aan de meiwijn en Herberg De Ketel en de Kurk maakte de drank naar een recept van Het Ministerie. Nou was dat recept niet écht van ons, we haalden het uit Aus Deutschlands Küchen van Horst Scharfenberg, die het recept weer gevonden had in een publicatie uit 1889 van de Casino-Offizier van een Pruisisch Garderegiment. En die had het natuurlijk weer van… Tsja, zo gaat dat.
Wijzelf hadden het recept niet uitgeprobeerd en de resultaten van Herberg De Ketel en de Kurk waren niet echt bemoedigend. En dat terwijl Maitrank heel lekker kon zijn. Dat wisten we uit eigen ervaring. Foute receptuur? Foute ingrediënten? Het moest in ieder geval anders.

Rondvraag bij diverse kasteleins en andere Maitrankbrouwers leverde uiteindelijk het volgend recept op:

1 liter Rivaner (of Elbling)
15 takjes Lievevrouwenbedstro
4 klontjes suiker
1 borrel eau vie de Poire Williams
1 klein pijpje kaneel
1 kleine sinaasappel, in plakjes gesneden

Stort de wijn in een glazen pot en voeg de ingrediënten toe. Zet het geval weg op een koele donkere plaats en laat het daar 24 uur staan. Zeef de ingrediënten uit de wijn, en als het er erg rommelig uit ziet dan kun je de wijn nog een keer filteren door een doek. Schenk de wijn goed gekoeld.

Het recept is een “ongeveer-recept”. Het komt aardig overeen met dat van de Belgische Maitrank-site.
De diverse kasteleins hebben zo allemaal hun eigen oplossing. De mevrouw van Café Suisse in Arlon verteldt trots dat de Maitrank twee maal gefilterd wordt. Hij ziet dan ook prachtig helder en is amberkleurig. Zij laat overigens het Lievevrouwenbedstro 48 uur trekken in de drank. Florrie van “An der Hô” laat het kruid ook 48 uur meetrekken en ze gebruikt aanmerkelijk meer suiker. Daarna vult ze het drankvat af door Crémant de Luxemburg toe te voegen. Zij filtert niet.
Een private zegsman vindt 24 uur ruim voldoende voor het Lievevrouwenbedstro. En er moet cognac bij voor de “bite”.
De Maitrank van Roland van “Auberge de Septfontaines” is altijd wittig troebel, een beetje melkachtig. De smaak is lichtbitter, maar heel goed. Helaas kunnen we Roland niet bereiken om naar hem zijn recept te vragen.
We hebben onze eigen drank intussen gedronken. Het was goed.
Proefnotities en enige kritische aanmerkingen volgen spoedig.

¢ paul

Risotto al Barolo…

5 apr. 2011

Barolo

We hadden al een paar weken een prachtige fles Barolo in huis. Een Italiaanse rode wijn uit Piemonte, gemaakt van de Nebbiolo druif. “Een goede Barolo heeft zeker vijf jaar in kleine houten vaatjes gerijpt en ontwikkeld dan geurnuances van truffel, teer, kreupelhout, rozen, thee en specerijen. Eenmaal volrijp is hij zijdezacht en vol in de mond”, zo staat er te lezen in Culinaria Italie. Geen goedkoop wijntje! Voor een goede fles Barolo betaal je al gauw zo’n € 20,- maar dan heb je ook iets bijzonders. En daar moet dan ook iets bijzonders bij gegeten worden.

Risotto al Barolo stond al een tijd op mijn lijstje van nog te maken gerechten, dat moest nu eindelijk maar eens gebeuren. Op een gewone maandag, ja. Paul had zijn eerste vrije dag na de wachtweek en dan is de maandag voor ons een beetje ‘zondag’; reden om iets extra lekkers klaar te maken.

risotto al Barolo

  • 1 1/2 liter geurige bouillon
  • 30 gram boter
  • 1 sjalot, heel fijn gesneden
  • 200 gram carnarolirijst, superfino
  • een glas Barolo, en wat extra
  • zout en peper
  • voor de mantecatura:
  • 35 gram koude boter in kleine blokjes
  • 100 gram geraspte kaas bijvoorbeeld pecorino en wat extra voor erbij.

Open de fles barolo een uurtje voor gebruik zodat hij wat kan ‘luchten’. Breng de bouillon aan de kook en zet de pan naast de risottopan. Houd de temperatuur van de bouillon tegen de kook aan. Smelt de boter in een pan met een dikke bodem en fruit daarin de sjalot. Doe de rijst erbij en roer tot alle korrels bedekt zijn met boter. Voeg dan de wijn toe en laat hem helemaal verdampen. Voeg dan de bouillon toe met een of twee soeplepels tegelijk en blijf roeren. Als de bouillon helemaal opgenomen is voeg je de volgende portie bouillon erbij. Kook de rijst op deze manier in ongeveer 17 minuten beetgaar. Draai het vuur dan uit en laat de rijst even rusten met de deksel op de pan. Meng dan met een houten lepel de blokjes boter en de kaas door de rijst. Breng verder op smaak met wat zout en peper.

Verwarm een paar lepels Barolo. Schep de rijst op de borden. Maak een kuiltje in de rijst, schenk er wat wijn in en rasp er nog wat extra kaas over.

risotto al Barolo

Natuurlijk drink je er dan een glas Barolo bij! Deze risotto levert geen bijzonder mooi plaatje op, maar lékker…

© ellen.

Masi Campfiorin Ripasso 2006…

21 dec. 2010

wijn

Het is beter om meteen aan te tekenen wie de gulle gever is. In deze tijd waarin er met regelmaat één of meerdere flessen op het Ministerie worden bezorgd raken we anders beslist de tel kwijt. En het staat zo beroerd wanneer je in een later stadium de gulle gever nog eens wilt bedanken en iets aardigs wilt zeggen over zijn gulle gift, en dan blijkt dat je gift en gever hebt verward met een ander.

In het geval van deze wijn hadden we geen aantekening gemaakt. Maar dat was ook niet nodig, we onthielden het zo wel. Ellen kreeg de wijn ten geschenke van Marleen en de Jongste Bediende. Volgens de info van de wijnboer hadden we de fles nog best 10 jaar in ons keldertje kunnen bewaren, maar vandeweek hebben we hem open gemaakt.

Masi Campofiorin Ripasso 2006, zo noemt men de wijn voluit. Land van herkomst is Italië, en de streek heet Veneto. Masi is ook de naam van de producent. Sinds veertig jaar wordt er op zijn bedrijf wijn gemaakt. Een combinatie van modene techniek gepaard aan de traditionele specialiteit van de streek, een vorm van dubbel fermenteren. De verwerkte druiven komen uit de streek: Corvina Veronese.

En ja hoor, daar gaat-ie, zit ik wéér een lofzang te trompetteren…

Mooi van kleur is die wijn. Hij flonkert prachtig in de kerstlichtjes. En geuren doet-ie als de beste: bessen, pruimen en kersen. En een beetje oud paard. De smaak is vol, stevig en toch fluwelig zacht. Je proeft kersen en ander zwart fruit. De afdronk duurt lang genoeg en is wat notig.

Wij dronken de wijn bij hazenpeper, en dat was keurig. Maar het mooist was-ie bij de goede stokoude Goudse kaas.

Gulle gevers bedankt…

© paul