Eten met stokjes…

kip en risotto 001

De woensdag, hebben we besloten, is onze “snackdag”, of zo je wilt “fast-food-dag”. In mijn vrije weken hoeft dat niet noodzakelijkerwijze zo te zijn, dan heb ik wel tijd om te koken. Maar in die andere weken komt het wel zo goed uit om “even te halen”, of er even voor de deur uit te gaan.

Vandaag betrokken we onze maaltijd weer van Het Kleine Chineesje in de Kapelaanstraat. Een gerecht van gegrild spek en bami, en een heel smakelijke koe loe yoek met rijst. Daarbij een Indonesisch koolgerecht voor de noodzakelijke vitamientjes. Een koel glas water dronken we, en een kopje espresso bij wijze van toetje.

De rest van de avond werd besteed aan de carnavalskostuums. De bijeenkomst was ten huize van Eupotours. Vier naaimachines op tafel, banen stof door de kamer. Knippende, metende, knopen naaiende en accessoires freubelende hulptroepen, een huis vol. En uiteindelijk waren de pakken dan klaar. Het embargo blijft nog even gelden, zodat je ons pas in het weekend in vol ornaat kunt zien.

Ellen vond nog wel even tijd om Max te trainen in met-stokjes-eten. Hij leert snel!

kip en risotto 003

© paul

Kip met citroensaus en risotto

kip en risotto 001

Het wordt hoog tijd dat we vakantie krijgen; verkouden, grieperig, moe, tijd tekort, te somber weer, kortom wij zijn toe aan een paar dagen onbezorgd niets doen. Ook dit weblog krijgt niet de nodige aandacht, er staat al weer te lang een stukje kaneelcake om naar te kijken. Niet dat er hier niets anders gegeten is, maar het kwam er gewoon even niet van. En toen was de foto gisteren ook nog onscherp, wel sfeervol, dus ik plaats deze afbeelding toch maar, want lekker was die kip wél.

Er duikt de laatste tijd een nieuwe kreet op; “troosteten”. Ik kon me er niet zoveel bij voorstellen; als ik me beroerd voel en behoefte heb aan troost , is eten wel het laatste waar ik aan denk. Bij een heleboel mensen blijkt dat anders te werken. Zij willen zacht zalvig voedsel in tijden van onbehagen. Toen ik gisteren thuis kwam lag er een briefje van Paul op de keukentafel; “ik kon niet slapen, heb tot drie uur liggen hoesten. laat me maar wat langer slapen”. Tsja, wat dan? Eten koken, of gewoon maar een boterhammetje? Tegen zeven uur besloot ik toch maar te koken, iets zachts en zalvends, troosteten dus. Drumsticks van biologische kip en erbij risotto met gedroogd eekhoorntjesbrood, zachter kan het niet!

Voor vier personen:

Neem een goede biologische kip. Je kunt een hele kip kopen en zelf in 8 stukken verdelen of koop bijvoorbeeld drumsticks of poten.

Voor vier personen 2 drumsticks per persoon.
boter, peper zout
1 heel fijngehakte ui
2 1/2 dl bouillon

voor de saus 3 eidooiers en 3 eetlepels citroensap

Braad de stukken kip in de boter aan alle kanten heel lichtbruin, voeg de ui toe en smoor even mee. Blus dan af met de bouillon en laat de kip nu ongeveer 45 minuten zachtjes garen. De gaartijd is heel afhankelijk van het soort kip dat je gebruikt. Een biologische kip heeft een langere gaartijd nodig.
Als de kip gaar is moet het vocht bijna helemaal verdampt zijn. Is er nog veel vocht in de pan laat het dan verdampen door even zonder deksel door te stoven.

Klop in een kom de dooiers los en voeg er beetje voor beetje het citroensap bij. Klopt nog even tot je een mooi zalvig mengsel hebt en giet de saus over de kip. Zet het vuur meteen uit.
Roer snel alles goed door zodat de kip omhult wordt met de saus. Leg de stukken op een voorverwarmde schaal en giet de rest van saus erover.

risotto met paddestoelen 010

De risotto met paddenstoelen beschreef ik hier al eens. Ik dacht eigenlijk een restje over te houden om vandaag te verwerken in een ovenschotel, helaas. Het Kind kwam even langs en alles ging schoon op! Troosteten dus voor verkouden grieperige mensen!

En espresso toe!

© ellen.

Ossenstaart uit de oven…

ossenstaart uit de oven

Mijn oren, neus en ogen zitten dicht, mijn kop zit vol snot en ik bulder de longen uit mijn lijf. Het zijn de kenmerken van een forse verkoudheid. Gelukkig heb ik het nú te pakken, met een beetje mazzel ben ik er met Carnaval vanaf. Ik liet er het Blaaskapellenfeest, gisteren bij Dientje, voor schieten, ik kwam de deur niet uit. Behalve dan in de vroege ochtend. Samen met hond Max heb ik een mooie bos Forsythia gestolen bij het voormalig politieburo. Over een week zullen de takken in bloei staan. Carnaval zonder bloeiende Forsythia is een gotspe in dit huis.

De belangrijkste culinaire gebeurtenis van het weekend was wel het “staartvlees uit de oven”. We schreven het al eerder, er wordt te weinig ossenstaart gegeten. Het is mooi vlees en de prijs is goed, ik betaalde deze keer acht euro per kilo. Je kunt er een prachtige bouillon van trekken, en het vlees leent zich voor een degelijke stoofschotel. Ik link je door naar een eerdere beschrijving van ossenstaart uit de oven.

We aten er Bucatini bij, een soort dikke holle spaghetti. Een glas rode wijn erbij , en daarna een kop espresso toe, met een stuk Valentijnsgebak.

© paul

Kaneelcake

kaneelcake

Een beetje laat dit verslag, een Valentijnscake. De foto prijkt al een paar dagen boven op het weblog maar een verslag, niet te vinden…Tjaaa, druk, druk, druk, en cake al op…bakken we maar een nieuwe…Daarna een half stukje geschreven dat plotseling uitgewist was na een paar boodschappen!!!! Nieuwe cake gebakken, cake weer op, en nog geen foto…zo ging dat zo ongeveer. Maar iedereen vond de cake zo lekker, in hartvorm of anders, dat ik het recept toch wel moet opschrijven, bij deze dus; Kaneelcake met chocolade.

Voor Valentijnsdag bakte ik deze cake in een speciale hartvormig bakblik. Ik heb het blik al jaren en het doet trouw dienst bij bijzondere gelegenheden. Ik kocht het bakblik voor de 12 1/2 jarige bruiloft van Bram en Maja. Een Moluks / Nederlandse bruiloft. Ik maakte toen twee van deze harten, één met witte chocolade en één met super dark. Dat feest is inmiddels zo’n 18 jaar geleden maar wij denken er nog steeds met veel plezier aan terug, nog nooit heb ik zo’n mooie, bijzondere “bruiloft” meegemaakt. En voor de nieuwsgierige mensen onder de lezers; het bruidspaar van toen is nog steeds heel gelukkig samen!

Het recept voor deze cake las ik bij Arden, en Arden vond het weer in een mij onbekend boek; “Baking from my home to yours” van Dorrie Greenspan. Een heel makkelijk recept om cake te maken, je hebt er niet eens een mixer bij nodig! Gewoon even roeren en klaar! Voor een harvorm, of gewoon een cakeblik (midden 23 cm):

  • 250 gram suiker
  • 1 eetlepel kaneelpoeder
  • 235 gram patentbloem
  • 2 theelepels bakpoeder
  • 170 ml melk
  • 10 ml sterke koffie
  • 2 grote eieren
  • 1/2 theeleple vanilleessence
  • 140 gram boter
  • vulling 85 gram pure chocolade
  • 20 gram suiker
  • 1 theelepel kaneel

glazuur:

  • 175 gram pure chocolade
  • wat water
  • klein klontje boter voor de glans

De rest is heel simpel; Smelt de boter au bain marie en laat die afkoelen. Meng boem, bakpoeder, suiker, kaneel goed door elkaar.

Doe de melk, koffie, vanilleextract en de eieren in een mengbeker en kluts ze even goed om. Giet dit mengsel bij de bloem enz. Roer nu alles voorzichtig door elkaar. Dan de gesmolten boter erbij doen en nog even voorzichtig omscheppen.

Giet de helft van het beslag in een ingevette, met bloem bestrooide cakevorm. Meng de suiker, kaneel en fijngehakte chocolade en strooi dit over het deeg. Giet daarop weer de rest van het deeg en bak ongeveer 35/40 minuten op 160 graden.

Simpeler kan het niet! Je hebt er niet eens een mixer bij nodig!

Om het mooi en nog smakelijker te maken kun je er een dikke laag chocolade over gieten. Gewoon 175 gram chocolade naar keus (wit, extra dark of iets daartussenin), in fijne blokjes hakken, au bain Marie smelten en over de afgekoelde cake gieten. Voor speciale gelegenheden versieren met een mooie roos van marsepijn, blaadjes van chocolade enzovoorts…

© ellen.

Knoflooksoep met een gepocheerd ei uit La Mancha.

knoflooksoep

Nog een paar dagen en het Carnaval barst los hier in het Zuiden. Een goed moment om vandaag al eens een wijze raad te geven mét recept! Je kunt namelijk een behoorlijke ‘houten kop’ krijgen van dat carnavallen en dan is deze soep één van de meest probate middelen om weer snel te herstellen. Wat de werkzame stof tegen de kater nu precies is weet ik niet, maar geloof mij: het werkt! Er worden al eeuwen heilzame krachten toegeschreven aan de welriekende knoflookbollen. Het zou de bloeddruk reguleren, en ook het cholesterol gehalte in ons bloed zou er van omlaag gaan. En ook bij een forse verkoudheid vinden mensen baat bij knoflook. Het belangrijkste is natuurlijk dat deze soep gewoon heel erg lekker is!

Dit gerecht komt oorspronkelijk uit La Mancha, in Castilië, Spanje. Er wordt daar op grote schaal knoflook geteeld die ze onder andere in dit streekgerecht verwerken. Ik gebruikte de gerookte knoflook van Smokey Al en al hadden we dan helemaal nog geen kater, de soep smaakte vanmiddag er niet minder om.

Voor vier personen:

De oven voorverwarmen op 200 graden.

  • 4 flinke sneden oud witbrood
  • 1 liter bouillon
  • 75 gram gerookte ham in kleine sliertjes
  • 1 theelepel paprikapoeder mild
  • 1/2 theelepel chilipoeder
  • 4 eetlepels olijfolie
  • zeker 8 ferme tenen gerookte knoflook, fijngehakt
  • 1 eetlepel vers gehakte platte peterselie
  • 4 eieren

Snijd het brood in kleine dobbelsteentjes. Verwarm de olijfolie en bak daarin het brood goudbruin. Voeg de knoflook toe en laat ze even meebruinen. Doe er het paprikapoeder en de chili bij, roer even goed om en giet er de bouillon bij. Laat de soep zo ongeveer 20 minuten zachtjes pruttelen.

Verdeel de soep over vier ovenvaste kommen of schaaltjes en laat in elk schaaltje voorzichtig een ei glijden. (zonder de schaal natuurlijk!) Zet de kommen dan 10 minuten in de hete oven, strooi er wat peterselie over en dien meteen op. Deze soep moet gloeiend heet gegeten worden. De bedoeling is dat het eiwit gestold is en het geel nog wat zacht en vloeibaar.

knoflooksoep

© ellen.

Simpele spaghetti…

pasta

“Pak nou niet dat lamsgehakt, dat heb ik voor iets anders nodig” riep Ellen toen ze in zeven haasten haar spulletjes bijeen graaide. Ze moest de bus van tien over zeven halen en het was al laat. Natuurlijk pakte ik geen lamsgehakt, wat dacht ze wel… Bolognesesaus maak je (áls je er al vlees in doet) met varkensgehakt, of hooguit met half-om.

Ik begon al vroeg aan de saus. De saus is in princiepe in een goede twintig minuten klaar, maar ik had intussen geleerd dat-ie op z’n best wordt wanneer hij uren heeft staan pruttelen. En ik dacht nog, toen ik het gehakt in de pan deed, wat een rare consistentie heeft dat vlees. Enfin lezer, je begrijpt het al. En dat terwijl er toch duidelijk op de verpakking stond: Lamsgehakt… Dat overkomt me eigenlijk nooit, dacht ik nog.

Het werd een prima saus hoor, daar niet van. Ik had bedacht dat ik het recept niet wéér zou publiceren, dat was al een aantal keren gebeurd. Ik maakte wel een link. Dus rommelde ik wat in het web-log archief, onder het kopje Pasta en Rijst, en verdomd: 11 september 2007, pastasaus van lamsgehakt, zelfde vergissing. Het meest frappante is misschien nog wel de foto. Alsof het een tweelingbroertje is van die van gisteren…

De harissa liet ik gisteren weg, en de kooktijd verlengde ik met úren. We dronken er een glas eenvoudige landwijn bij en namen een kopje espresso toe.

© paul

Gegrilde zalm met eiersaus…

zalm met eiersaus

Ergens in de vorige week vroeg Ellen of ik die “moten zalm van de markt” te voorschijn wilde halen. Ik wilde dat best, maar ik kon ze niet vinden. Ze zouden zich in het vriesvak boven de koelkast moeten bevinden, maar ze waren er niet. Omdat ik ervan overtuigd was dat Ellen zich vergiste begon ik dan maar energiek het vriezertje in de kelder uit te laden. Ergens moesten die moten zijn, en ik dacht wel te weten waar. Ik hield aan de actie bevroren handen over en een aardig overzicht van wat er zoal nog op voorraad was, maar moten zalm, ho maar. En daarna vergat ik die vis helemaal, er was genoeg lekkers in huis om allerhande zaken te koken, voldoende voor weken.

Toen ik gisteren ochtend thuis kwam van mijn werk lagen daar die moten op het aanrecht. Ellen had ze nog maar net uit het vriesvak gehaald. Want daar lagen ze, gewoon, helemaal vooraan. Ik moet er wel een keer of vijf overheen gekeken hebben, waarschijnlijk heb ik ze in mijn handen gehad. Een blinde vlek in mijn waarnemingsvermogen, onachtzaamheid, slordig zoekwerk.., ik snapte er geen snars van.

We grilden de moten in de oven. Met mayonaise uit een potje, kappertjes en eieren maakten we een saus voor erbij. Gebakken aardappeltjes en een groot bord eenvoudige salade maakten de maaltijd af.

eenvoudige salade

¢ paul

Afscheid van de Broeders.

afscheid van de Broeders 043

Ik schreef hier al eerder over het prachtige project van de Broeders. Zij brengen een ambulance naar Afrika. Om precies te zijn naar een ziekenhuis in Farafenni, in Gambia. De broeders rijden niet alleen, in totaal vertrokken vanmorgen 26 voertuigen, en één motor (mét Fontys logo!). De verschillende teams gaan naar diverse projecten in Afrika, alles onder auspiciën van Go For Africa. Na maanden van voorbereidingen was het vandaag dan eindelijk zover. De start van deze zeven weken durende reis was vanaf het Kerkplein in Bakel (N. Br). Daar hadden zich honderden mensen verzameld om de bijzondere colonne uit te zwaaien; familieleden, vrienden, kennissen, collega’s, ze waren er allemaal. Ik geloof dat het nog nooit zó druk was op het kerkplein van Bakel.

afscheid van de Broeders 023 afscheid van de Broeders 015

De voertuigen zijn allemaal tot de laatste centimeter volgepakt en de rest van de hulpgoederen is al onderweg in een grote zeecontainer.

afscheid van de Broeders 011 afscheid van de Broeders 018

Vandaag rijdt de colonne tot Reims (Fr) Het verdere vervolg van de reis is te lezen via diverse sites. De broeders kun je volgen via Waarbenjijnu.

Wij wensen de Broeders en alle andere teams een hele goede reis en drinken alvast een glas op een behouden thuiskomst!

afscheid van de Broeders

© ellen

Konijn met Ras-el-Hanout en sinaasappel

konijn met raz el hanout

Ik kocht een paar stukken konijn en ging op zoek naar een mooi recept. Eigenlijk zocht ik een recept van konijn met saffraan. Helaas werk de zoekmachine van web-log meestal heel slecht. Vandaag kwam ik in ieder geval niet bij dat saffraan-konijn-recept uit. Wél kwam ik terecht bij Mr Ooijer en zijn Marokkaans in sinaasappel gestoofd konijn. Dat was een prima keus. Natuurlijk veranderde ik het recept een beetje. Zo gaat dat,denk ik, eigenlijk altijd. De tijd, de plaats, het weer, het aantal gasten…Zo groeien recepten, veranderen ze en blijven we plezier hebben in koken en eten en drinken…

Voor twee personen:

  • twee konijnenbouten
  • wat olijfolie
  • 1 flinke ui, fijngehakt
  • 4 teentjes knoflook, geplet en fijngehakt
  • 3 theelepels Ras-el-hanout (kant en klaar gekocht, of zelf maken zoals Mr Ooijer)
  • sap van drie sinaasappels
  • 1 verse rode peper, van zaad ontdoen en fijnsnijden
  • 1 blad laurier
  • een handje rozijnen
  • zout en peper

Verwarm de oven voor op 180 graden.

Verhit de olie en braad daarin de stukken konijn aan alle kanten mooi bruin. Voeg de ui en knoflook toe en bak ze even zachtjes mee. Strooi er het has-el-hanout kruid over en meng alles goed. Schenk het sinaasappelsap over het vlees. Roer nog een keer en schep dan alles in een ovenschaal met deksel. Zet de schaal in de oven laat het geheel zo ongeveer één uur zachtjes garen.

Wij hadden vandaag bezoek, de hele wereld moest nog even verbeterd worden. Ik had zo’n idee dat het wat langer zou duren voor we aan tafel konden gaan. Ik heb dus na een half uurtje de oventemperatuur teruggedraaid naar 140 graden en het vlees af en toe bedropen met het braadvocht. Dat ging prima. Het konijn stond zo bijna 2 uur in de oven en was heel sappig en smakelijk.

Het mooie groentengerecht dat Mr Ooijer bij dit konijn maakte gaan we een andere keer proberen. vandaag vor ons een salade en wat aardappeltjes. Een beetje vreemde combinatie misschien maar je kunt niet alles tegelijk; de wereld verbeteren én koken en eten-en-drinken.

Een kopje espresso toe, met een plak cake. over de cake later meer…

© ellen.

Chocoladetaartje met amarena kersen

chocoladetaartje met amarena kersen

Zoals dat gaat, weinig tijd, vandaag al weer iets anders gebakken…het kwam er niet van om dit taartje te beschrijven. Maar beloofd is beloofd, ik zou het recept voor de kersentaart hier nog opschrijven. Ronald wacht al een week! Sorry Ronald, bij deze;

.

De oven voorverwarmen op 160 graden voor hete lucht, 180 voor een gewone oven.

  • 175 gram fijngemalen amandelen
  • 175 gram fijne suiker
  • 150 gram zelfrijzend bakmeel
  • 50 gram cacaopoeder
  • 175 boter
  • 4 eieren
  • 180 gram Amarena kersen
  • 200 gram pure chocolade fijngehakt (ik gebruikte pailletjes van Callibout, speciaal voor de bakkers. die smelten snel)

Ik kocht een blikje Amarena kersen op sap. Een bijzonder smakelijke soort kersen. Wat meer bitter, steviger, door het sap, een dikke siroop, ook zoet, anders dan gewoon kersen uit een potje.

Smelt de boter en meng dan alle ingrediënten, behalve de kersen, door elkaar met de mixer in de laagste stand.
Smeer de helft van het deeg op de bodem van de springvorm. Leg daarop de kersen en daarop de andere helft van het deeg.
Een lastig klusje, het deeg is erg plakkerig. Je moet snel werken. Ik gebruikte een brede pannenlikker om alles te verdelen.

Bak de taart dan 1 uur op 160 graden hete lucht of 180 graden gewone oven. Let op dat de taart niet té bruin wordt.

Laat de taart even in de vorm rusten en maak dan de randen voorzichtig los. Laat de taart op een rooster afkoelen.

Smelt de chocolade au bain Marie en spatel over het taartje. Dien op met heel licht gezoete, net niet stijfgeslagen, room.

Na een dinertje met glaasje PX sherry en espresso.

© ellen.